آشنایی با انواع سیستم های سوخت رسانی دیزلی

0

انواع سیستم های سوخت رسانی و روشهای پاشش سوخت

fuel-systemsانواع سیستم های سوخت رسانی و پاشش صحیح و به موقع سوخت در یک موتور دیزل اساسی ترین عامل در بهبود بازدهی آن می باشد. به همین دلیل بیشتر سازند گان موتورهای دیزل در زمینه سیستم سوخت رسانی تحقیقات و کارهای بسیاری انجام داده و روشهای مخصوص به خود را دارند.

از حدود سال ۱۹۲۰ برخی شرکتها اقدام به ارائه انواع  سیستمهای سوخت رسانی جهت موتورهای دیزل کردند که به طور مشترک در بسیاری از موتورها قابل استفاده باشد از جمله آنها می توان به Bosch و Delphi اشاره کرد.

در ادامه معمولی ترین سیستمهای سوخت رسانی در موتورهای دیزل دیده می شود.

پاشش سوخت با پمپ تک واحدی (بوش)

http://car1.upload.ir/Articels/8-Fuel-System/3.jpg

این سیستم یکی از رایج ترین انواع سیستم های سوخت رسانی در موتورهای دیزلی تا قبل از سال ۲۰۰۰ بوده است.

البته در حال حاضر نیز هنوز استفاده می شود. در این سیستم همانطور که در شکل دیده می شودتمام پمپ ها( به تعداد سیلندرها) در یک واحد به شکل ردیفی جمع شده اند.

سوخت بعد از فیلترها وارد بدنه واحد شده و از طریق خروجی هر پمپ به وسیله یک لوله فشار قوی با فشار حدود ۳۰۰ بار به انژکتورها منتقل می شود.

تنظیم مقدار پاشش سوخت به طور یکنواخت در همه سیلندرها در این سیستم کار دشواری بوده و به وسیله دستگاه های مخصوص توسط افراد متخصص انجام میشود.

تنظیم زمان پاشش البته کار ساده ای بوده و برای همه سیلندرها با یکدیگر انجام می شود.این سیستم به دلیل اینکه لوله های فشار قوی برای سیلندرهای مختلف دارای طولهای یکسانی نیستند و به دلیل اینکه میزان سوخت برای سیلندرهای مختلف به صورت دستی تنظیم می شود، امکان پاشش سوخت با زمانبندی بسیار دقیق و مقادیر کاملاً یکسان را ندارد.همچنین پاشش سوخت با زمانبندی متغیر (VIT) در این سیستم نیز بسیار دشوار می باشد.

پاشش سوخت با پمپ ردیفی (بوش)

این سیستم نیز از رایج ترین انواع سیستم های سوخت رسانی در موتورهای دیزلی تا قبل از سال ۲۰۰۰ بوده است.البته در حال حاضر نیز هنوز استفاده می شود.

در این سیستم همانطور که در شکل دیده می شودتمام پمپ ها( به تعداد سیلندرها) در یک واحد به شکل ردیفی جمع شده اند.

سوخت بعد از فیلترها وارد بدنه واحد شده و از طریق خروجی هر پمپ به وسیله یک لوله فشار قوی با فشار حدود ۳۰۰ بار به انژکتورها منتقل می شود.تنظیم مقدار پاشش سوخت به طور یکنواخت در همه سیلندرها در این سیستم کار دشواری بوده و به وسیله دستگاه های مخصوص توسط افراد متخصص انجام میشود.

تنظیم زمان پاشش البته کار ساده ای بوده و برای همه سیلندرها با یکدیگر انجام می شود.این سیستم به دلیل اینکه لوله های فشار قوی برای سیلندرهای مختلف دارای طولهای یکسانی نیستند و به دلیل اینکه میزان سوخت برای سیلندرهای مختلف به صورت دستی تنظیم می شود، امکان پاشش سوخت با زمانبندی بسیار دقیق و مقادیر کاملاً یکسان را ندارد.همچنین پاشش سوخت با زمانبندی متغیر (VIT) در این سیستم نیز بسیار دشوار می باشد.

سیستم پاشش سوخت با ریل مشترک

سیستم پاشش سوخت با ریل مشترک یکی از انواع سیستم های سوخت رسانی الکتریکی پاشش سوخت است و دارای مزایا و معایب سیستم های الکترونیکی می باشد.

 

در این سیستم قطعه ای که ریل نامیده می شود در واقع یک آکوموالتور فشاربالا برای ذخیره مقداری سوخت با فشار بالا، از ۳۰۰ تا ۱۵۰۰ بار می باشد.

همانطور که در شکل دیده می شود سوخت پس از عبور از پمپ تغذیه و فیلتر اصلی با فشار ۵ بار وارد پمپ های فشار قوی می شود و به فشار ۳۰۰ تا ۱۵۰۰ بار رسیده و وارد ریل می شود.

پمپ فشار قوی می تواند پیستونی و یا دنده ای باشد؛حتی ریل را به وسیله یک پمپ جدا از خود موتور و مثالاً  یک پمپ برقی می توان شارژ کرد.

تنظیم فشار داخل ریل به وسیله یک سنسور فشار یک کنترل یونیت الکترونیکی و یک شیر
کنترل در ورودی پمپ فشار قوی انجام می شود. هنگامیکه فشار به ۱۵۰۰ بار نزدیک شود
سنسور به کنترل یونیت اطلاع داده و کنترل یونیت نیز از طریق شیر کنترل سوخت را در
ورودی پمپ فشار قوی به تانک سوخت باز می گرداند.

بر روی ریل از یک شیر فشار شکن نیز استفاده می شود که در صورت ایجاد مشکل در سیستم کنترل؛ فشار ریل بیش از حد بالا نرود. در این سیستم سوخت با فشار مورد نیاز جهت پاشش در پشت انژکتورها ذخیره شده است و هنگامیکه از طرف کنترل یونیت فرمان الکتریکی جهت باز شدن انژکتورها صادر شود در همان لحظه پاشش سوخت با فشار حدود ۱۰۰۰ بار صورت می گیرد.

در میان انواع سیستم های سوخت رسانی این سیستم از نظر مقدار پاشش و زمانبندی بسیار دقیق می باشد. همچنین پاشش با زمانبندی متغیر(VIT) و پاشش چند مرحله ای در این سیستم امکان پذیر است.این سیستم توانسته استانداردهای آلودگی هوا را به راحتی کسب کند.

از معایب این سیستم می توان به زمان طولانی استارت اولیه (جهت بوجود آمدن فشار در ریل) و عمر کوتاه پمپ های فشار قوی اشاره کرد. همچنین در صورتیکه یکی از انژکتورها دچار نشتی شود فشار در ریل افت کرده و همه انژکتورها از کار می افتند.

سیستم پاشش سوخت به وسیله یونیت انژکتور

http://www.gerdavari.com/sokht-resani-common.jpg

این سیستم یکی از متداول ترین انواع سیستم های سوخت رسانی در موتورهای دیزل امروزی است.

در این سیستم در واقع برای هر سیلندر بطور جداگانه پمپ انژکتور و خود انژکتور در هم ادغام شده و تشکیل یک یونیت انژکتور را داده است.این بدان معنی است که سوخت پس از پمپ تغذیه وارد هر یونیت شده و در آنجا پس از بالا رفتن فشار عمل پاشش انجام می شود.

جهت تنظیم مقدار و زمان پاشش از یک شیر برقی در قسمت پمپ انژکتور آن استفاده شده است که مادامی که این شیر برقی باز باشد سوخت از خروجی پمپ به ورودی آن بر می گردد و پاشش صورت نمی گیرد.

این شیر برقی توسط کنترل یونیت الکترونیکی کنترل می شود و هر زمان که نیاز به پاشش سوخت باشد یک سیگنال الکتریکی جهت بسته شدن این شیر برقی و پاشش سوخت(به هر میزان و زمان که لازم باشد) از طرف کنترل یونیت برای آن ارسال می شود.

فشار پاشش سوخت در این سیستم حدود ۱۵۰۰ بار می باشد و در صورتی که یکی از یونیت ها دچار مشکل شود بقیه سیستم کار خود را انجام می دهد.این سیستم بسیار کارآمد بوده و امکان پاشش با زمانبندی  و مقداردقیق وجود دارد همچنین امکان پاشش با زمانبندی متغیر نیز وجود دارد اما امکان پاشش چند مرحله ای در این سیستم وجود ندارد. هر یونیت انژکتور در این سیستم از سه قسمت؛ پمپ ، شیر برقی و انژکتور تشکیل شده است.

 

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.