افزایش شتاب صفر تا ۱۰۰ با نیتروس اکسید

1

نحوه عملکرد نیتروس در خودرو

یکی از روش های افزایش آنی نیروی موتور، بالا بردن قدرت انفجار درون سیلندرها است. برای رسیدن به این هدف، راههای مختلفی وجود دارد که بکارگیری مجموعه نیتروس یکی از آنهاست. در این روش با جاسازی کپسولهای حاوی اکسیدهای نیتروژن، طبق نیاز راننده این گاز به مخلوط سوخت و هوای ورودی به موتور تزریق شده و با شدت گرفتن انفجار داخل سیلندرها، توان موتور افزایش می یابد. باید خاطر نشان کرد که این سیستم را نمی توان بصورت دائم بکار گرفت و تنها برای شتابگیری سریع کاربرد دارد.

یکی از موارد کاربرد N۲O در تقویت خودرو است. نیتروژن اکسید یک سوخت نیست که با سوختن آن در موتور اتومبیل بتوان انرژی تولید کرد. این گاز وقتی وارد سیلندر می شود، به دلیل گرمای زیاد داخل محفظه به اتم اکسیژن و نیتروژن تجزیه می گردد. در این تجزیه پیوند بین اتم ها شکسته می شود. این عمل با گرفتن گرما از سیلندر همراه است در نتیجه دمای محفظه ی احتراق کم می شود. خیلی سریع اتم های فعال اکسیژن با هم ترکیب شده و مولکول O۲ را به وجود می آورند. حال اگر ما مقداری سوخت اضافی وارد سیلندر کنیم می توانیم با گاز اکسیژن حاصله، سوخت اضافی را بسوزانیم و نیروی بیش تری تولید کنیم. توجه داشته باشید که سوزاندن سوخت اضافی زمانی ممکن می شود که دمای سیلندر پایین باشد و تجزیه ی نیتروژن اکسید این حالت را فراهم می آورد. در این فرآیند گاز نیتروژن هیچ نقشی در انفجار نخواهد داشت!

N۲O در محفظه های تحت فشاری به نام Bottle Heaters یا Bottle Warmers در خودرو نگهداری می شود.
فشار داخل این محفظه باید بین ۸۵۰ تا ۱۱۰۰ psi باشد تا بتواند گاز را در حالت مایع نگاه دارد. گاز از طریق شلنگ تحت فشار به مجرای تفس موتور (و یا خود سیلندر) تزریق می شود. به هنگام تزریق نیتروژن اکسید، این گاز از حالت مایع به گاز می رود چون نقطه ی جوش آن در حدود منفی ۸۴ درجه ی سانتی گراد است. در این تغییر فاز, دمای مخلوط هوا کاهش می یابد و درنتیجه فرآیند انفجار بهتر صورت می گیرد.
نیتروژن اکسید به سه صورت به موتور تزریق می شود:

۱-تزریق خشک: در این حالت، گاز N۲O به تنهایی وارد مجرای تنفس می شود و سیستم سوخت رسانی به گونه ای تنظیم می گردد که سوخت اضافی را وارد موتور کند.

۲-تزریق خیس: در این تزریق، گاز N۲O و سوخت اضافی ابتدا با هم مخلوط می شوند و از راه نازل وارد مجرای تنفس می گردند.

۳-تزریق مستقیم: در این حالت برای هر سیلندر یک تزریق کننده وجود دارد به طوری که از هر یک از این نازل ها، گاز N۲O به علاوه ی سوخت اضافی وارد محفظه ی احتراق می شود. این حالت بیش تر در خودرو های مخصوص مسابقه کاربرد دارد.

عمل تزریق با سوئیچ های کنترلی داخل خودرو انجام می شود که وصل شدن سوئیچ موجب فعال شدن سیم پیچ (سولنوئید) های مربوط به نیتروژن می گردد. یک کنترلر قابل برنامه ریزی نیز حجم افزودن گاز نیتروژن اکسید را تعیین می کند. این کنترل کننده می تواند از نوع پیش رونده (Progressive) باشد که به طور تصاعدی حجم گاز را افزایش می دهد و یا از نوع دو مرحله ای باشد که طی دو مرحله حجم گاز را به حداکثر می رساند.

سیستم نیتروژن اکسید در تقویت خودرو اگر به درستی به کار گرفته شود، مشکلی برای موتور ایجاد نمی کند. این امر زمانی ممکن است که سیستم را با ساختار موتور هماهنگ کنید و از یک پک N۲O مناسب با تجهیزات حفاظتی استفاده نمایید.

ممکن است شما دوست داشته باشید
1 نظر
  1. سیدرضا بازیار می گوید

    تشکر
    جالب بود

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.