پنج خودروی برتر با گیربکس دوبل کلاچ را بشناسید

با اثبات این ادعا که گیربکس‌هایی با کلاچ دوبل، راحتی گیربکس‌های اتوماتیک و لذت گیربکس‌های دستی را هم‌زمان دارند، به‌یک‌باره فروش این نوع گیربکس‌های در جهان سرعت چشم‌گیری گرفت. اضافه کردن یک صفحه کلاچ به مجموعه گیربکس، بهترین راه برای تکامل مسیری “اتوماتیک سازی گیربکس‌های دستی” بود که در مدل‌های اولیه فراری F1، بی­ام­و SMG و لامبورگینی E-Gear شروع کننده آن بودند. امروزه گیربکس‌های دو کلاچه به قدری کارا و خوب هستند که برخی خودروسازان تولید گیربکس‌های دستی را در مجموعه خط تولید خود، به‌کل متوقف کرده‌اند. با نگاهی به خودروهای اسپرت و سوپر اسپرت موجود در بازار، متوجه می‌شویم که اکثر آن‌ها از گیربکس دو کلاچه استفاده می‌کنند و استفاده از گیربکس دستی، نوعی عقب‌ماندگی تکنولوژیک برای خودروسازی در این سطح محسوب می‌شود

اگر بخواهیم تفاوت این نوع گیربکس با انواع دستی و یا اتوماتیک را به‌طور خیلی خلاصه بیان کنیم، باید گفت سوای یک صفحه کلاچ اضافه که معمولا در طرف دیگر گیربکس قرار می‌گیرد، وظیفه درگیر کردن دنده‌های فرد با یک صفحه کلاچ و دنده‌های زوج با کلاچ ثانویه است. بدین ترتیب مثلا اگر خودرو در دنده دو باشد، برای تعویض به دنده بالاتر، دنده سه و شفت خروجی گیربکس از طریق صفحه کلاچ دیگر از قبل درگیر شده‌اند و نیازی به عملیات اضافه معمول نیست. بدین ترتیب زمان مرده‌ای در فاصله زمانی تعویض دو دنده وجود دارد بسیار کمتر شده و راندمان مکانیکی مجموعه انتقال قدرت و خودرو بالا می‌رود.

جالب است بدانید گیربکس‌های دوال کلاچ ساخت فراری که به‌دقت و سرعت‌بالا معروف هستند، تمام مراحل از دنده خارج کردن، درگیری کلاچ و درگیر کردن دنده دیگر را در کمتر از ۱۰۰ هزارم ثانیه انجام می‌دهند!

در ادامه نگاهی داریم به ۵ خودروی برتر که از این نوع گیربکس‌ها استفاده می‌کنند:

فراری ۸۱۲

این درست است که ما همیشه حسرت فراری‌های پرقدرت وحشی با گیربکس دستی را خواهیم خورد، ولی همیشه مرگ یک گونه، منجر به جهش ژنتیکی و به طبع بهبود نسل بعدی همان گونه می‌شود! امروزه خودروهای سوپر اسپرت و ابر خودروها به‌قدری قدرتمند شده‌اند که راندن آن‌ها با گیربکس‌های دستی شش یا حتی هفت سرعته هم مصیبت است!

گرند تورِر جدید فراری با نام ۸۱۲ ، قلب تپنده دوازده سیلندری ۶.۵ لیتری تنفس طبیعی دارد که ۷۸۹ اسب بخار توان تولیدی را تماما به چرخ‌های عقب می‌رساند! وقتی در سال ۲۰۱۴ جرمی کلارکسون برای اولین بار فراری F12 برلینتا ۶۵۰ اسبی را در جاده‌های صاف و خلوت اسکاتلند برای تاپ گیر تست کرد، در پایان برنامه اذعان که خودش از این همه قدرت ترسیده بوده و آرزو کرد که ای‌کاش این فراری اندکی کمتر اسب بخار داشت!

کنترل چنین دست خودرو­هایی برای یک راننده عادی و متوسط اصلا کار ساده‌ای نیست و راننده بیش از ۸۰ درصد تمرکز خود را بر روی این خواهد گذاشت که تصادف نکند و نمیرد! درحالی‌که تمام هدف خودروساز لذت بردن از این موتور V12 بوده! در چنین شرایطی است که گیربکس‌های دو کلاچه به کمک می‌آیند!

۹۱۱ توربو

آخرین ۹۱۱ ای که با گیربکس دستی عرضه شد مدل ۹۹۷ بود. بعد از این مدل تمام نسخه‌های توربو پورشه با گیربکس اختصاصی و معروف PDK عرضه می‌شوند و هیچ انتخاب دیگری وجود ندارد. به‌ظاهر، فقط مدل‌های پایه‌ای و کم قدرت‌تر و همچنین نسخه چهار چرخ متحرک (کاررا) ۹۱۱، مناسب استفاده از گیربکس دستی هستند. نسخه توربو برای مسافت‌های طولانی با سرعت‌های بالا و همچنین رکورد زدن شتاب صفر تا ۱۰۰ طراحی می‌شود، بنابراین استفاده از گیربکس دو کلاچه کاملا مناسب و توجیه‌پذیر است.

گلف GTI

وقتی صحبت از گیربکس دو کلاچه می‌شود، لزومی ندارد فقط به مدل‌های گران و لوکس فرای و پورشه نگاه کنید!

طبق معمول اولین نوآوری‌ها در کلاس خودروهای شهری کوچک، در گلف دیده می‌شود و بی‌دلیل نیست که گلف بافاصله زیاد، یکه‌تاز فروش در بخش هاچ بک­های بازار اروپاست. شاید بسیاری ترجیح دهند لذت رانندگی با گلف GTI را با گیربکس دستی تجربه کنند ولی بعد از تجربه رانندگی با گیربکس DSG نظرشان قطعا عوض می‌شود. فورد و هیوندای هم تلاش‌هایی برای عرضه خودروهای ارزان با این نوع گیربکس کرده‌اند اما هیچ کدام به نرمی و راحتی گیربکس DSG فولکس‌واگن نیستند.

لامبورگینی هوراکان

گردباد لامبورگینی، شاید بهترین نمونه برای توجیه استفاده از گیربکس‌های دوکلاچه در خودروهای سوپر اسپرت باشد. شاید شنیده باشید که راندن لامبو های پرقدرت و سنگین در ترافیک شهری عذابی درآور است! نه فقط به خاطر ارتفاع کم و سختی ورود و خروج به داخل اتاق و ارتفاع کم و پوزه‌های لبه­دار سپر، بلکه بیشتر رهاسازی کلاچ نسبتا سنگین و کنترل قدرت زیاد این خودرو در ترافیک زیر ۱۰ کیلومتر در ساعت شهری، نیاز به اعصاب و روان پولادین دارد!

برادر بزرگ‌تر هوراکان، یعنی گالاردو از گیربکس تک کلاچه موسوم به E-Gear استفاده می‌کرد. با توجه به شاسی مشترک و موتور کاملا مشابه و بهبودهای جزیی در بخش‌های موتوری، بسیاری موفقیت و بهبود چشمگیر هوراکان نسبت به گالاردو را مدیون این گیربکس می‌دانند. این پیشرفت به قدری زیاد است که در یک مسابقه درگ بین هوراکان و اونتادور، هوراکان با فاصله بسیار کم دوم می‌شود. اینکه چرا لامبورگینی برای اونتادور از گیربکس تک کلاچه ساده استفاده کرده هنوز سوال است، شاید دلایلی مثل کاهش وزن و کمبود جا، ولی در این شکی نیست که خودرویی که جایگزین اونتادور شود قطعا از گیربکس دو کلاچه بهره خواهد برد.

مک لارن ۷۲۰s

از اویل قرن جدید که مک­لارن بازگشتی شکوهمند به بازار سوپر اسپرت‌ها داشته، همواره از گیربکس دو کلاچه در محصولات خود استفاده کرده. مدل افسانه‌ای F1 از گیربکس ۶ سرعته دستی ساخت ZF استفاده می‌کرد که با استانداردهای دهه آخر قرن بیستم، خودرویی تکنولوژیک و پیشرفته محسوب می‌شد. امروزه هم محصولات این خودروساز از بهترین، باکیفیت‌ترین و پیشرفته‌ترین مواد مهندسی و با دانش روز و فراتر از آن! ساخته می‌شوند. به‌طور مثال ابر خودروی P1 با آن مجموعه هیبریدی پیچیده و پیشرفته، و یا موتور هشت سیلندر ۳.۸ لیتری رایج در محصولات مک لارن، که به کمک دو توربو، بیش از ۶۵۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند! پس عجیب نیست که این خودروساز از بهترین و پیشرفته‌ترین نوع گیربکس‌های دو کلاچه استفاده کند. این گیربکس در تلفیق با مجموعه‌ای مشابه سیستم عصبی بدن، به مغز خودرو متصل بوده و حالات رانندگی و شرایط جاده را می‌آموزد. اگر به‌جای استفاده از گیربکس دو کلاچه از نوع دستی استفاده می‌شد، تمامی این مجموعه عصبی پیچیده و به هم تنیده، خروجی خاصی نداشتند و تمامی عوامل به نحوه دنده عوض کردن دستی راننده برمی‌گشت!