تویوتا میرای هیدروژنی ؛ راه‌حل نجات دنیا + قیمت ،مشخصات و تصاویر

 شرکت خوشنام تویوتای ژاپن همواره در بکارگیری فناوری‌های نوین در عرصه جهانی پیشگام بوده است؛ از این رو در کنار عرضه و گسترش خودروهای هیبریدی، دست به کار شده و مدل هیدروژنی تویوتا میرای را از سال ۲۰۱۴ به بازار ژاپن و ایالات متحده امریکا عرضه کرده است.

البته شرکت رقیب هموطن تویوتا یعنی هوندا نیز بی‌کار ننشسته و در همان برهه زمانی خودروی هیدروژنی خود را عرضه کرده است و در عین حال هیوندای کره جنوبی نیز کار را با توسان هیدروژنی آغاز نموده است.

قیمت پایه این خودرو ۵۹٫۰۰۰ $ قیمت گذاری شده است که پیش بینی می شود تا ۶۵٫۰۰۰ $ نیز برسد . سرعت این خودرو تا ۲۷۰ مایل نیز می رسد و شتاب بسیار خوبی دارد .تویوتا میرای با تکنولوژی سلول سوختی، در کنار بهر‌ه‌مندی از مزیّت جابجایی بدون تولید آلودگی، دامنه مسافتی قابل‌مقایسه با خودروهای بنزینی در اختیار قرار می‌دهد و در نتیجه، نگرانی‌های موجود در مورد دامنه خودروهای تمام‌الکتریکی را حذف کرده است. مطابق آمار جدید سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا، تویوتا میرای مدل ۲۰۱۶ مصرف سوختی معادل ۳/۵۱ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر دارد و با یک مخزن پر از هیدروژن می‌توان مسافتی به اندازه ۳۱۲ مایل (MPGe) یا ۵۰۲ کیلومتر پیمود.

پیشرانه هیدروژنی این اتومبیل پاک که از پیل سوختی با فرآیند ترکیب هیدروژن با اکسیژن قدرت می‌گیرید، می‌تواند ۱۵۳ اسب‌بخار نیرو و ۳۳۵ نیوتن‌متر گشتاور تولید کرده و خروجی آن از لوله اگزوز تنها آب، مایع حیات است!

اکنون به جز کشور ژاپن در ایالت کالیفرنیای امریکا جایگاه‌های عرضه هیدروژن مانند بنزین بسیار فراگیر شده و مالکان خودروهای هیدروژنی هیچ دغدغه‌ای را از این بابت احساس نمی‌کنند.

در طراحی داخلی تویوتا میرای مدل  ۲۰۱۶  و در قسمت داخلی از چرم و فیبر کربن استفاده شده است که باعث می شود شما از راحتی همراه با استحکام بالا لذت ببرید .استفاده از صفحه نمایش لمسی همراه با قابلیت اتصال به نقشه های ماهواره ای و پیش بینی آب و هوا و سیستم تهویه مناسب این تویوتا را در صدر بهترین خودروی سدان خود قرار می دهد .

 تویوتا میرای ۲۰۱۶ که قرار است در پاییز سال جاری به خیابان‌های امریکا قدم بگذارد. خودروهای سلول سوختی یا FCV ها برای سال‌ها یکی از موضوعات چالش‌برانگیز برای بین خودروهای پاک بوده‌اند. خروجی این خودروها فقط «آب» است و می‌توانند تنها در عرض سه دقیقه مخزن خود را پُر کنند. این در حالی است که شارژ دوباره یک خودروی الکتریکی معمولی می‌تواند چندین ساعت طول بکشد. همچنین دامنه مسافت آنها با خودروهای بنزینی قابل‌مقایسه است و آنها می‌توانند مسافتی حدود ۵۰۲ کیلومتر را طی کنند. ولی در همین حال، خودروسازان به دلایل مختلف، مخصوصاً زیرساخت‌ها، کمتر به سراغ آنها رفته‌اند. در حال حاضر، در کشوری مانند امریکا تنها ۱۲ ایستگاه سوخت‌گیری هیدروژنی وجود دارد که بیشتر آنها در کالیفرنیای جنوبی قرار گرفته‌اند. البته این روند نیز در حال تغییر است. سال گذشته، این ایالت هزینه‌ای برابر ۲۰۰ میلیون دلار را برای ساخت ۱۰۰ ایستگاه جدید سوخت‌گیری هیدروژنی تا سال ۲۰۲۰ میلادی تصویب کرد. شاید همین موضوع باعث شود که جاهای دیگر نیز به فکر چنین برنامه‌هایی بیفتند.

تویوتا میرای ۲۰۱۶ به‌خوبی از مصرف سوخت معادل ۴/۷ لیتر در هیوندای توسان هیدروژنی پیشی گرفته است؛ خودرویی که دامنه مسافت آن نیز ۴۲۶ کیلومتر تخمین زده شده و قدرتی برابر ۱۳۴ اسب‌بخار و گشتاوری به اندازه ۳۰۰ نیوتن‌متر دارد. در مقابل، میرای نه‌تنها خودروی به‌صرفه‌تری است، بلکه قدرت بیشتری از موتور الکتریکی خود دریافت می‌کند (۱۵۱ اسب‌بخار و ۳۳۵ نیوتن‌متر).تویوتا برای جلب توجه بیشتر مشتریان به استفاده از این خودروهای هیدروژنی، مشوّق‌های بسیار خوبی درنظر گرفته است. این کمپانی علاوه بر ارائه امداد جاده‌ای رایگان به مدت ۳ سال و یک گارانتی مبسوط، هزینه ۳ سال سوخت هیدروژن را تا سقف ۱۵ هزار دلار می‌پردازد.این خودرو ۰ تا ۶۰ مایل را در ۹٫۴ ثانیه طی خواهد کرد و سیستم های تعلیق آن نیز به خوبی روی لاستیک ها کنترل دارند و چرخش فرمان را به سیستم کامپیوتری منتقل و از آنجا به لاستیک ها منتقل می شود

نحوه عملکرد سیستم هیدروژنی تویوتا میرای مدل  ۲۰۱۶

•    مخزن هیدروژن

دو مخزن فیبرکربنی ۵ کیلوگرم سوخت هیدروژن در فشاری بسیار بالا (۱۰,۰۰۰ psi) در خود جای می‌دهند. در شرایط اضطراری مانند زمان وقوع یک تصادف، حسگرها، شیرهای مسدودکننده را به کار می‌اندازند تا جلوی خروج هیدروژن از مخزن گرفته شود.

• جریان هوا

دریچه مکش، «اکسیژن» که یک ماده حیاتی است، به محفظه سلول سوختی انتقال می‌دهد.

•  واحد کنترل قدرت

این قسمت به‌عنوان مغز متفکر و مدیریت مصرف انرژی خودرو عمل می‌کند و الکتریسیته را از سلول سوختی گرفته و به موتور انتقال می‌دهد. در زمان شتاب‌گیری، «واحد کنترل قدرت» انرژی ذخیره‌شده در باتری را برای رسیدن به شتاب بیشتر، آزاد می‌کند.

• باتری

برخلاف باتری‌های معمول در خودروهای الکتریکی، باتری نیکل هیدرید در «میرای» تنها انرژی اضافی موردنیاز در طول احتراق و شتاب‌گیری را در خود ذخیره می‌کند.

• موتور الکتریکی

وقتی الکتریسیته وارد موتور می‌شود، باعث قطبی شدن استاتور آن می‌شود. استاتور قطعه‌ای حلقه‌مانند در اطراف روتور است. این قطبی‌شدن، باعث ایجاد یک میدان چرخشی مغناطیسی می‌شود. آهنرباهایی که بر روی روتور سوار شده‌اند، با میدان مغناطیسی هم‌جهت شده و با همین نرخ شروع به گردش می‌کنند و حرکت رو به جلوی خودرو را تأمین می‌کنند. هر چه الکتریسیته بیشتری به موتور فرستاده شود، چرخش میدانی سریع‌تر شده و خودرو با سرعت بیشتری حرکت خواهد کرد. هنگامی‌که توقف کرده و یا سرعت خود را کم می‌کنید، موتور الکتریسیته اضافی برای باتری تولید خواهد کرد.

•  سلول سوختی

در ساده‌ترین حالت، یک سلول سوختی متشکل از یک آند، یک کاتد و یک غشای الکترولیت پلیمر (PEM) است. هرکدام از سلول‌ها به‌تنهایی مقدار اندکی ولتاژ تولید می‌کند و به همین دلیل، مهندسان زنجیره‌ای از آنها را به‌صورت یک سری جمع‌آوری می‌کنند. بسته مورد استفاده در میرای دارای ۳۷۰ سلول سوختی است که هرکدام از آنها انرژی شیمیایی ذخیره‌شده در خود را به الکتریسیته تبدیل می‌کنند.

در هرکدام از سلول‌ها، هیدروژن در یک صفحه میدان به سمت آند جریان می‌یابد. در اینجا، یک کاتالیست «پلاتینیوم-کبالت» مولکول‌های هیدروژن را به یون‌های با بار مثبت و الکترون‌های با بار منفی تبدیل می‌کند. سپس PEM، یون‌های هیدروژن را به سمت کاتد هدایت می‌کند و در همین حال، جلوی الکترون‌ها می‌گیرد. الکترون‌ها مجبور می‌شود که در یک مدار خارجی حرکت کنند به این ترتیب جریان الکتریکی ایجاد می‌شود.در نهایت الکترون‌ها و یون‌ها همراه با اکسیژن در کاتد، یکدیگر را ملاقات می‌کنند و آب را تشکیل می‌دهند. این آب را به صورت بخار از خودرو خارج می‌شود.