تایر نو را روی کدام محور خودرو نصب کنید؟
این روز‌ها عموم خودروها دیفرانسیل جلو هستند. در یک خودروی دیفرانسیل جلو، تایرهای جلو بسیار سخت‌تر از تایرهای عقب کار می‌کنند. در یک خودروی دیفرانسیل جلو، نیروهای پیشرانش، فرمان، پیچ و ترمز، همگی بیشتر به محور جلو منتقل می‌شوند. به علاوه، وزن خودرو بیشتر روی محور جلو است. چرا که موتور و جعبه دنده و متعلقات سنگین آن‌ها، همگی روی محور جلو متمرکز شده‌اند
فهرست مطالب
با این اوصاف کاملا طبیعی است که با تمرکز بار کاری روی محور جلو، تایرهای این محور بسیار زودتر از تایرهای عقب فرسوده شوند. بدیهی است که وقتی تایرهای جلو فرسوده شدند، نیازی نیست ۴ حلقه تایر تهیه کنید. این کار اصلا مقرون به صرفه نیست. در نتیجه دو حلقه تایر خریداری می‌کنید، بعد باید تصمیم بگیرید که این تایرهای نو را روی محور جلو استفاده کنید یا عقب. در این زمینه بسیاری از افراد سردرگم می‌شوند.
در خودرویی که هر چهار تایر آن با یکدیگر مشابه و یک سایز هستند، ساده‌ترین راه، جایگزین‌کردن تایرهای نو با تایرهای محور فرسوده است. (که البته از نظر بسیاری از افراد، کار عقلانی و صحیح نیز همین است.) این افراد معتقدند که تایرهای جلو بسیار سریعتر فرسوده می‌شوند، پس باید تایر‌هایی که آج بیشتری دارند را روی محور جلو سوار کنیم تا دوام بیشتری داشته باشند. اما به دلایل ایمنی، این کار اشتباه است.
در مسیرهای خیس، چسبندگی خودرو به سطح جاده، با توانایی تایر برای کنار زدن آب و تماس مستقیم با سطح آسفالت، رابطه مستقیم دارد. یکی از اصلی‌ترین کارکردهای آج‌های تایر، این است که کانال‌هایی برای خروج آب ایجاد کنند تا تایر مستقیما با سطح آسفالت در تماس باشد. در نتیجه تایری که آج عمیق‌تری داشته باشد، بهتر می‌توان آب را کنار بزند و در مسیرهای خیس به سطح جاده بچسبد. اما سوال اینجاست. چرا باید محور عقب چسبندگی بیشتری داشته باشد؟
برای درک پاسخ این سوال، باید کمی درباره دینامیک خودرو صحبت کنیم. یک خودرو در حین پیچ، معمولا یکی از این سه حالت دینامیکی را خواهد داشت: پیچیدن خنثی، کم‌فرمانی و بیش‌فرمانی.
کم‌فرمانی
در این حالت، تایرهای جلو مسیر مورد نظر فرمان را طی نمی‌کنند. بلکه کمی سر می‌خورند و در نتیجه خودرو کمتر از آنچه که راننده انتظار دارد، می‌پیچد.
بیش‌فرمانی
این حالت، بر عکس کم‌فرمانی است. در این حالت، دماغه خودرو بیشتر از آنچه که فرمان پیچیده باشد، به داخل پیچ منحرف می‌شود. این مشکل زمانی ایجاد می‌شود که محور عقب چسبندگی کافی نداشته باشد و سر بخورد.
پیچیدن خنثی
ساختن خودرویی که بتواند به صورت خنثی بپیچد کار بسیار مشکلی است؛ به ویژه یک خودروی دیفرانسیل جلو که در آن بیشتر وزن روی محور جلو متمرکز شده است. در نتیجه، بسیاری از خودروسازها، خودروهایشان را با کمی کم‌فرمانی تولید می‌کنند؛ چرا که کم‌فرمانی حالتی نسبتا امن‌تر است. وقتی یک خودرو دچار کم‌فرمانی شود (یعنی در حین پیچ، کمی به سمت بیرون سر بخورد)، با این فرض که از حداکثر چسبندگی تایر استفاده نشده باشد، با کمی پیچش بیشتر فرمان، می‌توان مسیر خودرو را اصلاح کرد.
اما وقتی یک خودرو در حالت بیش‌فرمانی باشد، تقریبا هر کاری که راننده برای خروج از این وضعیت انجام دهد، موجب بدترشدن وضعیت خواهد شد. با ترمز گرفتن، وزن روی محور عقب کاهش می‌یابد و در نتیجه چسبندگی محور عقب کاهش می‌یابد. همینطور کم‌کردن فشار بر پدال گاز خودرو، موجب کاهش بار روی محور عقب خواهد شد. تنها راه مقابله با بیش‌فرمانی، چرخاندن فرمان به سمت خارج پیچ است. این کاری است که بر خلاف غریزه رانندگان است و در نتیجه، انجام آن بدون تمرین بسیار مشکل است.
نتیجه‌گیری
برای آنکه بهترین و امن‌ترین شرایط فرمان‌پذیری را در خودرو داشته باشید، بهتر است که تایرهای نو را روی محور عقب خودرو سوار کنید.