تاریخچه دوربین های کنترل سرعت و نحوه کارکرد آن

0

دوربین های کنترل سرعت جاده ای ،دوربین کنترل سرعت پلیس ،نمونه عکس دوربین کنترل سرعت ،فرار از دوربین کنترل سرعت ،دور زدن دوربین کنترل سرعت ،گول زدن دوربین کنترل سرعت ،دوربین های کنترل سرعت تهران ،دوربین ثبت سرعت

 دوربین کنترل سرعت  پلیس راهور ناجا  دوربین ثبت تخلفات رانندگی  دانستنی های جالب  دوربین کنترل سرعت پلیس  دوربین ثبت سرعت  دور زدن دوربین کنترل سرعت

دوربین کنترل سرعت از جمله مکانیزم‌هایی است که پلیس و یا نهاد‌های دیگر در کشور‌های دنیا برای آنالیز سرعت یک یا چند خودرو از آن استفاده می‌کنند. تاریخچه دوربین کنترل سرعت به اوایل قرن بیستم یعنی سال ۱۹۰۵ می‌رسد؛ در این زمان فلسفه استفاده از این دوربین‌ها بر اساس مسابقات اتومبیل‌رانی در نظر گرفته شده بود و قرار بود از آن‌ها برای سنجش بهتر سرعت خودرو‌های مسابقاتی استفاده شود. در آن زمان دوربین‌های کنترل سرعت فقط به صورت نقطه‌ای عمل می‌کردند و زمانی که اتومبیل و یا هر وسیله‌ی دیگری از جلو لنز دوربین رد می‌شد، این مکانیزم می‌توانست سرعت آن را بر اساس مدت زمان مسافت طی شده حساب کند.

در واقع در دوربین‌های کنترل سرعت اولیه، دو حسگر یا در اصل دو لنز وجود داشت و سیستم محسابه‌گر تعبیه شده در آن‌ها به شکلی بود که بر اساس زمان طی شده بین دو لنز عمل می‌کرد. در سال ۱۹۵۸ و گسترش فناوری سنسور‌های حرکتی بر پایه اشعه مادون قرمز، باعث شد اولین دوربین‌های کنترل سرعت خطی بوجود بیاید. این دوربین‌ها که از مکانیزم‌ متفاوتی بهره می‌بردند، قادر بودند سرعت وسیله نقلیه در حال حرکت را از فاصله ۷۰ تا ۱۰۰ متری اندازه بگیرند؛ البته ناگفته نماند که این دوربین‌ها نیز در مسابقات رالی کاربرد داشتند و برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ توسط آلمان‌ها در مسابقات اتومبیل‌رانی استفاده شدند.

اولین دوربین‌های کنترل سرعت که در اختیار پلیس قرار گرفتند، دوربین‌هایی بودند که از فناوری رادار و اسکن منطقه استفاده می‌کردند؛ این دوربین‌ها در سال ۱۹۸۲ وارد مجموعه‌های وابسته به پلیس شدند و از آن زمان تا به حال در کشور‌های مختلف و توسط نهاد‌های متفاوت مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اما گذر زمان و پیشرفت فناوری را نمی‌توان دست کم گرفت و صنعت دوربین‌های کنترل سرعت نیز از این مسئله مستثنا نبوده است. با پیشرفت فناوری دوربین‌های دیجیتال در سال ۱۹۹۰، مکانیزم‌های کنترل سرعت نیز دچار تغییراتی شدند و این‌بار پلیس قادر بود با بهره‌گیری از دوربین‌های دیجیتال و همچنین نرم‌افزار‌های هوشمند چندین اتومبیل را به صورت خطی بررسی کند و سرعت آن‌ها را در هر لحظه مورد سنجش قرار دهد. در گذشته تمام اطلاعات آنالیز شده توسط دوربین‌های کنترل سرعت به شکل فایل‌های تصویری و داده‌های نوشتاری در خود سیستم دوربین ذخیره می‌شدند؛ اما امروزه و به لطف توسعه فناوری‌های مخابراتی، تمام داده‌ها به صورت زنده برای پلیس یا نهاد‌های امنیتی ارسال می‌شوند. به نظر می‌رسد مکانیزم دوربین‌های کنترل سرعت مورد قبول پلیس در سراسر دنیا بوده است و به هیچ‌وجه نمی‌توان از توسعه و پیشرفت این فناوری در حوزه‌های امنیتی و کنترلی جلوگیری کرد.

استفاده از دوربین کنترل سرعت در مسابقات اتومبیل‌رانی

همانطور که گفتیم فلسفه وجودی دوربین‌های کنترل سرعت، استفاده از آن‌ها در مسابقات مختلف اتومبیل‌رانی بوده است. مراکز و پیست‌های برگزارکننده مسابقات سرعت یا همان تایم تریل از جمله مصرف‌کنندگان دوربین‌های کنترل سرعت هستند. در این مسابقات میانگین سرعت خودرو شرکت‌کننده توسط مکانیزم‌های آنالیزور دوربین‌های کنترل سرعت بررسی می‌شود. بر اساس قوانین این مسابقات، هر راننده‌ای که بتواند به میانگین سرعت بالا‌تری دست پیدا کند، برنده مسابقه خواهد بود؛ از همین رو به نظر می‌رسد دوربین‌های کنترل سرعت لیزری و دیجیتال بهترین سامانه برای بررسی میانگین سرعت خودرو‌ها در این مسابقات باشند

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.