تشریح عملکرد هیدرولیک در سیستم ترمز خودرو +تصاویر
هیدرولیک ، به معنی استفاده مهندسی از مایعات و خاصیت های فیزیکی آن ها بصورت گسترده در انواع ماشین آلات از جمله خودرو برای انتقال و افزایش قدرت استفاده شده است.مثال های استفاده از آن در خودروهای سواری متداول ترمز ، فرمان هیدرولیک هستند که امروزه تقریباً همه خودروها از آن ها استفاده می کنند.
سامانههای هیدرولیک که یکی از ۲ زیرمجموعه کلی سامانههای انرژی سیالات هستند
(نوع دیگر پنوماتیک (خواص فیزیکی گازها) است)، برای انتقال انرژی استفاده میشوند.مزیت هیدرولیک نسبت به روشهای انتقال انرژی مکانیکی و الکتریکی، قابلیت افزایش نیرو در حین انتقال و تغییر سریع جهت حرکت است؛ از آنجا که در هیدرولیک انتقال انرژی با کمک یک سیال هیدرولیک انجام میشود و سیالات به طور کلی قابلیت شکلپذیری دارند و میتوان آنها را از مسیرهای دلخواه عبور داد.
بدلیل ساده تر بودن سیستم ترمز برای توضیح عملکرد هیدرولیک این سیستم را برای بررسی انتخاب کردیم ، وقتی پدال ترمز زیر پا را فشار می دهید مراحل ذیل اتفاق می افتند :
– کاسه یا دیسک چرخ در حالت عادی حرکت با چرخ در حال گردش است.
– با فشردن پدال ترمز ، نیروی پای راننده بوسیله بوستر ترمز و با بهره گیری از وکیوم ایجاد شده توسط موتور روشن تقویت و تسریع می شود.
– فشار نهایی بوستر ترمز ، سیلندر اصلی سیستم ترمز را که به مخرن روغن ترمز متصل است برخلاف مقاومت فنرهای آن به جلو فشار می دهد و باعث ایجاد فشار روغن در مجاری و لوله های روغن ترمز متصل به چرخها می شود.
– روغن پرفشار وارد شده از طریق لوله های ترمز به کالیپر یا سیلندر کفشک های کاسه ترمز ، لنت ها را به جلو فشار می دهد و باعث ایجاد اصطکاک با فشار شدید پشت آن بین لنت/کفشک و کاسه/دیسک می شود که موجب ایجاد مقاومت در چرخش چرخ می گردد.
در اینجا از وکیوم موتور برای تقویت بوستر ترمز استفاده شده است و سیستم هیدرولیک وظیفه انتقال آنی فرمان پدال ترمز و تقویت آن را پشت لنت ها برعهده دارد.
مایعات تقریباً تراکم ناپذیر هستند. این ویژگی سبب شده است که از مایعات به عنوان وسیله مناسبی برای تبدیل و انتقال کار استفاده شود. بنابراین میتوان از آنها برای طراحی ماشینهایی که در عین سادگی، با نیروی محرک خیلی کم بتواند نیروی مقاوم فوق العاده زیادی را جابجا نماید، استفاده نمود. به این ویژگی و همچنین دانش مطالعه این ویژگی هیدرولیک گفته میشود.
استاتیک شارهها یا هیدرواستاتیک، (به انگلیسی: Fluid statics) زیرشاخهای از علم مکانیک شارهها است که به بررسی شارهها و معادلات حاکم بر آن در حالت سکون میپردازد.
به علت ماهیت شارهها یک سیال در اثر تنش برشی نمیتواند ساکن بماند . اما شارهها میتوانند فشار نرمال (عمودی) را به هر سطح در تماسی اعمال کنند . اگر یک جزء مکعبی بسیار کوچک از سیال را در نظر بگیریم این جزء(المان) از اصل تعادل پیروی میکند یعنی فشار وارده بر هر وجه این مکعب باید مساوی باشد . اگر اینطور نبود این المان در حال حرکت در جهت نیروی خالص اعمالی به المان خواهد بود که با ساکن بودن سیال در تناقض است . بنابراین فشار وارده بر سیال در حال سکون ایزوتروپیک (دارای شدت برابر از هر سو ) است.این خاصیت است که به سیال اجازه انتقال نیرو را در طول لولهها میدهد یعنی نیروی وارد شده به سیال در یک سر لوله به وسیله سیال به سر دیگر منتقل میشود.
این موضوع اولین بار توسط پاسکال فیلسوف و ریاضی دان فرانسوی به طور مختصر فرمول بندی شد و بعدها به عنوان قانون پاسکال شناخته شد . این قانون کاربردهای فراوانی در هیدرواستاتیک دارد.بصورت خلاصه :
۱) فشار سرتاسر سیال در حال سکون یکسان است .(با صرف نظر از وزن سیال)
۲) در هر لحظه فشار استاتیکی در تمام جهات یکسان است.
۳) فشار سیال در تماس با سطوح بصورت عمودی وارد میگردد.