خودروهای غول پیکر مانستر تراک، چگونه ساخته می‌شوند؟
خودروهای مانستر تراک، مدل‌هایی با بدنه‌ی وانت و شاسی‌بلند هستند که به تایرهای غول پیکر، فنربندی خاص و پیشرانه‌هایی با قدرت بیش از ۱۰۰۰ اسب بخار مجهز شده‌اند.
مانستر تراک (Monster Truck) در اصل یک وانت پیکاپ یا شاسی‌بلند است که با سیستم تعلیق، تایرها و پیشرانه‌ی بزرگ‌تر ارتقاء یافته است. از مانستر تراک‌ها در رقابت‌های خاص و نمایشی استفاده می‌شود که یکی از پرطرفدارترین رشته‌های موتوراسپرت در آمریکا است. باید اعتراف کرد که نمونه‌ای مشابه مانستر تراک در دنیای موتوراسپرت وجود ندارد؛ تنها در این رشته است که رانندگان شجاع و تعلیم‌دیده، خودرویی ۶ تنی با تایرهای بزرگ را در میان هوا و زمین هدایت می‌کنند. در این مطلب، نحوه‌ی تولید و مونتاژ این خودروهای غول پیکر را بررسی می‌کنیم.
ساختن شاسی با چند لوله آهنی
فهرست مطالب
اولین قدم برای سرهم کردن یک مانستر تراک پرقدرت، جمع‌آوری مجموعه‌ای از لوله‌های مقاوم با اندازه‌های مختلف است. درواقع از این لوله‌های کوچک و بزرگ برای شکل دادن شاسی این خودرو استفاده می‌شود و معمولاً ایجاد هر شاسی، ۹۰ ساعت زمان نیاز دارد؛ از این ۹۰ ساعت، حدود ۲۰ ساعت فقط برای جوش‌کاری لوله‌ها صرف می‌شود. با کنار هم قرار دادن لوله‌ها، سرانجام شاسی ۸۰۰ تا ۹۰۰ کیلوگرمی ساخته می‌شود که باید در برابر بیش از یک میلیون و ۱۰۰ هزار نیوتن نیرو و به‌طور متوسط تا ۵۰ سال، دوام بیاورد.
پیشرانه‌های ۱۵۰۰ اسب بخاری
پس از شاسی، از لکسان در بخش جلو و عقب مانستر تراک استفاده می‌شود تا دید مناسبی در اختیار راننده قرار بگیرد، چرا که در نهایت بدنه‌ی خودرو با انواع طرح‌های مسابقه‌ای از شعله‌ی آتش یا جمجمه تزئین می‌شود. با سرهم شدن شاسی و بخشی از بدنه، نوبت به قلب تپنده‌ی این هیولای بزرگ می‌رسد؛ همانطور که انتظار می‌رود آمریکایی‌ها در این خودرو از V8 استفاده می‌کنند. به‌طور دقیق‌تر، بیشتر مانستر تراک‌ها از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر V شکل ۸.۸ لیتری سوپرشارژ با قدرت ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ اسب بخار استفاده می‌کنند اما نمونه‌های دیگر با پیشرانه‌ی V8 دیزل و دو توربوشارژر هم وجود دارند. برای تأمین ایمنی راننده و تماشاچیان، میل کاردان تمام مانستر تراک‌ها در یک محفظه قرار می‌گیرد؛ راننده نیز به کمک صندلی مسابقه‌ای، محافظ‌های سر و گردن و کمربند ایمنی ۶ اتصالی کاملاً ثابت نگه داشته می‌شود تا در هنگام حرکات نمایشی، آسیب جدی نبیند.
بیش از ۲۱۰ کیلوگرم فنربندی
مانستر تراک‌ها از اکسل‌های بزرگی مانند F106 برند Rockwell استفاده می‌کنند؛ با وجود قفل دیفرانسیل و فرمان‌پذیری الکترونیکی محور عقب، امکان انواع حرکات نمایشی مانند بلند شدن دو چرخ جلو از زمین یا دونات، مهیا می‌شود. گیربکس ۲ سرعته‌ی اتوماتیک و ترمزهای دیسکی در محور جلو مسئولیت حرکت و توقف این خودروها را، برعهده دارند. بخش مهمی از هر مانستر تراک، کمک‌فنرهای بزرگ (بیش از ۶۱ سانتی‌متر در جلو ۷۱ سانتی‌متر در عقب) آن است؛ معمولاً این بخش کاملاً به‌صورت سفارشی تولید می‌شود و هر مانستر تراک به ۸ عدد کمک‌فنر نیاز دارد. جالب است بدانید که وزن کامل این ۸ کمک‌فنر، حدود ۲۱۸ کیلوگرم خواهد بود.
چهار تایر؛ ۳ تن وزن
پس از تکمیل قوای فنی و پیش از نصب تایرها، بدنه‌ی کوچک و فایبرگلاس تهیه می‌شود. بخش مهمی از ظاهر تهاجمی مانستر تراک را طرح روی بدنه تشکیل می‌دهد، بنابراین هر بدنه به‌صورت سفارشی رنگ‌آمیزی و تزئین می‌شود که حدود ۱۲ هزار دلار، هزینه دارد. پایان‌بخش سرهم کردن مانستر تراک، تایرهای بزرگ آن است؛ چهار تایر ۶۶ اینچی (۱۶۸ سانتی‌متر قطر) با پهنای ۱۰۹ سانتی‌متر، رینگ‌های ۲۵ و ۳۴ اینچ و وزن کلی نزدیک به ۳ تن، زیر شاسی این خودرو قرار می‌گیرند.
مسابقات مانستر تراک، یکی از پرخرج‌ترین رشته‌های موتوراسپرت است؛ در هر مسابقه باید یک تریلر بزرگ برای دو دستگاه مانستر تراک، ۸ تایر، پیشرانه‌ی یدک، ۲ گیربکس و مجموعه‌ی کاملی از ابزار با قیمتی حدود ۱۲۰ هزار دلار، دراختیار گرفته شود. رقابت این خودروها در قالب برنامه‌ی Monster Jam در آمریکا، کانادا و بخش‌هایی از اروپا برگزار می‌شود.
منبع:زومیت