تفاوت خودروهای یورو ۲ با یورو ۴ چیست؟

0

تفاوت خودروهای یورو ۲ با یورو ۴

با تولید خودروهای جدید، امروزه بحث خودروهای با موتور یورو ۴ خیلی به‌گوش می‌رسد… اما به‌راستی تفاوت آن با استاندارد یورو ۲ چیست؟
موضوع هوای آلوده در جهان که بیشتر در شهرهای بزرگ نمود پیدا کرده است، امروزه به بحث اصلی حوزه صنعت و محیط زیست تبدیل شده است، به‌طوری که برای مثال، چند دوره اخیر نمایشگاه‌های بزرگ خودرو در جهان با محوریت و زمینه اصلی «هوای پاک» و «محیط زیست» برگزار می‌شوند. در این میان، شرکت‌های خودروساز داخلی نیز بنا بر وظیفه اجتماعی خود و مقررات حاکم، در صددند تا حد امکان محصولات خود را به تجهیزات و استانداردهای کنترل آلایندگی مجهز سازند تا در کاهش مضرات این پدیده در کشور، سهمی ایفا کنند.

این استانداردهای آلایندگی در اصل میزان مجاز برای انتشار گازهای آلاینده‌ خودروی نو که در کشورهای اتحادیه اروپا فروخته می‌شوند را تعریف می‌کند.

انتشار اکسیدهای نیتروژن (NOx)، هیدروکربن‌ها (THC)، هیدروکربن‌های بدون متان (NMHC)، مونوکسید کربن(CO) و ذرات معلق (PM) را در این استانداردها لحاظ می‌شوند. استاندارد بودن موتور خودرو با تست موتور در یک چرخه آزمون معین، بررسی می‌شود. موتورهایی که با این استاندارد مطابقت نداشته باشند قابل فروش در اروپا نیستند.

آلاینده‌های اصلی:

آلاینده های خودرو
  1. ذرات معلق (Particulate Matters):
    ذرات معلق به گروهی از ذرات جامد یا مایع اطلاق می‌شود که به اندازه کافی برای معلق ماندن در هوا سبک باشند. بعضی ذرات مثل دوده سمی نیستند ولیکن بعضی ذرات مثل آزبست سمی‌اند. مهم‌ترین مشکل ذرات معلق، باقی ماندن تا مدتی در جو زمین است: قطر بیش‌تر از ۱۰ میکرون پس از یک یا چند روز انتشار روی زمین می‌نشیند و ذرات کوچک‌تر و سبک‌تر با قطر کم تر از یک میکرون چندین هفته در هوا می‌ماند.
  2. منوکسید کربن (CO):
    گازی است بی‌رنگ، بی‌بو و سمی که از احتراق ناقص سوخت‌های کربن دار به‌وجود می‌آید. غلظت این گاز در مناطق اصلی شهرها که تعداد خودروها زیاد است، بیش‌ترین مقدار است. منوکسید کربن پایداری زیادی در جو ندارد.
  3. دی‌اکسید گوگرد (SO2):
    گازی است بی‌رنگ که بیش‌تر، از سوختن سوخت‌های حاوی گوگرد نظیر زغال سنگ و نفت پدید می‌آید. این گاز می‌تواند اکسید شده و آلاینده ثانویه نظیر تری‌اکسید گوگرد به وجود آورد. از ترکیب این گاز با آب موجود در هوای مرطوب، اسید بسیار خورنده، اسید سولفوریک تشکیل می‌شود.
  4. اکسیدهای نیتروژن (NOx):
    زمانی‌که اکسیژن هوا با نیتروژن موجود در دمای بالا احتراق ترکیب شود، اکسید نیتروژن به وجود می‌آید. دو آلاینده مهم آن، مونوکسید و دی‌اکسید نیتروژن هستند. از ترکیب این گاز با آب موجود در هوای مرطوب، اسید بسیار خورنده، اسید نیتریک تشکیل می‌شود. منابع اصلی اکسیدهای نیتروژن، خودروها، نیروگاه‌ها و سیستم دفع زباله است.
  5. ترکیبات آلی فرّار (VOC):
    ترکیبات فرار، گروهی از ترکیبات آلی است که انواع هیدروکربن‌ها را نیز شامل می‌شوند. این گروه گاهی به گروه متان و گروه هیدروکربن‌های غیر متان تقسیم می‌شود. ترکیبات فرار در دمای اتاق ممکن است به سه حالت جامد، مایع و گاز موجود باشد. بیش‌ترین مقدار در این ترکیبات را متان که خطری برای سلامتی ندارد، تشکیل می‌دهد. بعضی از vocها جذب کننده قوی اشعه مادون قرمز هستند و به اثر گل‌خانه‌ای و گرم شدن زمین کمک می‌کنند.

استاندارد یورو ۲ و یورو ۴
استاندارد یورو ۲ و یورو ۴ در اصل استاندارد آلایندگی هواست و سلامتی مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مردم نباید اختلاف چند میلیونی بابت این قطعه پرداخت کنند و این وظیفه کارخانه سازنده است که طبق تعهدش و سودآوریش خودروهایی پاک تولید کند و در اختیار مصرف کننده بگذارد. در اصل این چرخه کامل نمی‌شود مگر اینکه حتی استاندارد آلایندگی بنزین یورو ۲ در حد یورو ۲ باشد نه بیشتر!!!

در حالی که بسیاری دم از عرضه خودرو با استاندارد یورو ۴ می‌زنند، کجاست بنزین یورو ۴؟ و کدام جایگاه‌ها این نوع بنزین‌ها را عرضه می‌کنند؟ این در حالی است که خودرو سازان در این سال‌ها پا فراتر گذاشته و ایربگ خودروها را هم کم می‌کنند؛ همانند تندر ۹۰ ولی صحبت از سلامتی و حفظ محیط زیست می‌کنند!

تنها تفاوت خودروهای یورو ۲ و یورو ۴ در کاتالیزور و سنسور گاز اکسیژن خودرو (میزان خروجی گازهای سمی متساعد از سوخت بنزین خودرو) می‌باشد و از نظر طراحی و یا حجم موتور و میزان قدرت خودرو و یا کشش خودرو و… هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.