تصاویر ۱۰ خودروی عضلانی تاثیرگذار تاریخ

خودروامروز- خودروی عضلانی یا ماسل کار، اصطلاحی آمریکایی است که برای اشاره به گروهی از اتومبیل های کوپه با پیشرانه های حجیم ۸ سیلندر، محور محرک عقب، قیمت متوسط و عملکرد بالا به کار می رود.  عضلانی ها را می توان پلی میان کوپه های اقتصادی و جی تی های گرانقیمت دانست؛ محصولاتی که از لحاظ برچسب قیمتی برای جوانان و عموم مردم قابل دسترس هستند و از طرفی در مقابل سوپر اسپرت های گرانقیمت نیز حرفی برای گفتن دارند. در این مطلب به معرفی ۱۰ خودروی عضلانی برتر و تاثیرگذار تاریخ می پردازیم.

فورد ماستنگ باس ۴۲۹ مدل ۱۹۶۹

فورد در ۱۹۶۹ تصمیم به توسعه یک پیشرانه قدرتمند همی (موتور دارای محفظه احترام نیم کره ای) برای شکست کرایسلر در نسکار گرفت. قوانین نسکار فورد را ملزم به فروش ۵۰۰ خودروی خیابانی با پیشرانه فوق به منظور اجازه ورود آن به رقابت ها می کرد. ماستنگ مدلی بود که برای این امر انتخاب شد. پیشرانه غول آسای باس ۴۲۹ با سرسیلندر آلومینیومی و کاربراتور چهار دهانه هولی، در ترکیب با گیربگس ۴ سرعته دستی به راحتی بیش از ۵۰۰ اسب بخار خروجی تولید کرده و به چرخ ها می فرستد. گرچه فورد برای فرار از مالیات بسیار سنگین، قدرت تولید آن را ۳۷۵ اسب بخار اعلام کرد. باس ۴۲۹ از کمیاب ترین گونه های ماستنگ و یکی از ارزشمندترین خودروهای عضلانی است. هیولایی که تصاحب آن یک چک صد هزار دلاری را می طلبد.

پونتیاک GTO 67-1964

جی تی او، اولین تلاش پونتیاک به منظور عرضه کوپه ای خیابانی با عملکرد بالا و یکی از طراحی های ماندگار و زیبای دهه ۶۰ بود. این طرح در قالب پکیجی تقویتی برای مدل تمپست در نسخه های هاردتاپ، کوپه و کانورتیبل به بازار عرضه شد و در ۱۹۶۶ به مدلی مستقل بدل شد. مشخصات فنی جی تی او لیستی بسیار بلندبالا و گیج کننده را شامل می شد؛ طوری که کمتر اتومبیلی با نمونه دیگر مشابه باشد. مدل پایه با پیشرانه ۳۸۹ اینچ مکعبی کاربراتور چهار دهانه کارتر، گیربکس سه سرعته دستی با شیفتر هرست، اگزوزهای دوبل کرومی و آرم های بدنه با نشانه GTO می شد. گیربکس دو سرعته اتوماتیک ۳۰۰، دیفرانسیل کلاچدار و آپشن بسیار خاص Tri-Power نیز قابل دسترس بودند. Tri-Power مجموعه ای متشکل از ۳ کاربراتور دو دهانه روچستر بود که خروجی پیشرانه را تا ۳۴۸ اسب بخار ارتقا می داد.

شلبی GT 350 1965

نام کارول شلبی همواره با فورد گره خورده است. جی تی ۳۵۰ تلاش فورد برای شکست شورولت کوروت در مسابقات بود؛ برنامه ای که در صورت موفقیت می توانست فروش ماستنگ را نیز دچار تحول کند. مجموعه کارول شلبی با کمال میل انجام این وظیفه را بر عهده گرفت. این خودروها با رنگ سفید ویمبلدون، گیربکس ۴ سرعته دستی، دیفرانسیل کلاچدار و پیشرانه ۲۸۹ اینچ مکعبی ۲۷۱ اسبی به شلبی سپرده می شد تا تغییراتی در سیستم تعلیق، ترمزها و افزایش خروجی تا ۳۰۶ اسب در آن ایجاد شود. در نسخه قوی تر R، این میزان تا رقم ۳۷۰ افزایش یافته بود. در جلسه نام گذاری محصول جدید در دفتر مرکزی شلبی آمریکن، کارول شلبی از حاضران پرسید که فاصله آنجا تا نزدیک ترین تعمیرگاه چقدر است؟ جواب ۳۵۰ فوت بود و بدین ترتیب اولین ماستنگ ساخت شلبی، جی تی ۳۵۰ نام گرفت!

شورولت کامارو ینکو (۶۹-۱۹۶۷)

کامارو پاسخ مستقیم جنرال موتورز برای کسب سهمی از بازار پررونق فورد ماستنگ به شمار می رفت. برخلاف ماستنگ، فرزند کوچک شورولت فاقد هرگونه پیشرانه بالای ۴۰۰ اینچ مکعب بود. نمایندگی فروش ینکو در پنسیلوانیا با سفارش مستقیم خریدار، کامارو را با پیشرانه ۴۲۷ کوروت به حجم ۷.۲ لیتر و ۴۵۰ اسب بخار تجهیز می کرد. این کاماروها در کنار شول ها، بیسکین ها و کوروت های ینکو ، با خط کشی مخصوص از دیگر همتایان خود متمایز می شدند. سفارش دادن این مجموعه، مبلغی به اندازه خرید یک کاماروی دیگر برای خریدار آب می خورد! از این رو سوپر کاماروهای دل ینکو، امروزه بسیار ارزشمند هستند.

شورولت شول ۱۹۷۰

شول پکیجی تقویتی برای مدل مالیبو بود که از ۱۹۶۴ روی خط تولید قرار گرفت. شول ۱۹۷۰ که دارای وجه اشتراکات زیادی با بیوک جی اس ایکس اسکای لارک است، در فرم های مختلف کوپه، سدان، کانورتیبل و وانت (ال کامینو) معرفی شد. تمامی این اتاق ها به جز مدل سدان با پیشرانه جدید ۴۵۴ اینچ مکعبی قابل خرید بودند. میزان خروجی استاندارد این بلوک آلومینیومی غول پیکر ۳۶۰ اسب بخار اعلام شد که در نسخه سفارشی ls6 مجهز به سیستم COWI INDUCTION تا بیش از ۵۰۰ اسب بخار نیز ارتقا یافته بود. این برای اولین بار بود که محصولی رده متوسط از شورولت پیشرانه ای قوی تر از کورت، برگ برنده جنرال موتورز در بازار خودروهای اسپرت داشت.

داج چارجر (۱۹۶۹)

چارجر با چراغ های پنهان و بدنه تنومند خود از افسانه ای ترین خودروهای عضلانی تولید شده است. نسل دوم آن در قالب پلت فرم مشترک با مدل کرنت (سری B کرایسلر) با بازه ای متنوع از پیشرانه ها که از ۲۲۵ اینچ مکعبی ۶ سیلندر مخصوص مصارف شهری آغاز شده و تا ۴۲۶ اینچ مکعبی همی با ۴۲۵ اسب بخار ادامه دارد، هر علاقه مندی را به وجد می آورد. افتخارات آن تنها به دوئل های خیابانی محدود نمی شود؛ در سال ۱۹۶۹ با معرفی نسخه آیرودینامیک دایتونا، که به منظور شرکت در رقابت های نسکار دچار تغییراتی اساسی در دماغه و اضافه شدن یک بال عقب شده بود، توانست از مرز حداکثر ۳۳۰ کیلومتر بر ساعت عبور کند.

بیوک جی اس ۴۵۵ (۱۹۷۰)

بیوک به عنوان یکی از زیرمجموعه های لوکس جنرال موتورز، فعالیت چندانی در بازار مسال کارها نداشت و از همین رو نسخه های قدرتمند مدل های مختلف را با پسوند گرن اسپرت یا جی اس به بازار معرفی می کرد. جی اس ۱۹۷۰ بر پایه کوپه اسکای لارک با پیشرانه ۴۵۵ اینچ مکعبی ۳۵۰ اسب بخاری عرضه می شد. آپشن گران قیمت استیج وان با تعویض سرسیلندرها، میل سوپاپ و استفاده از کاربراتور چهار دهانه کوادراجت، خروجی را به ۳۶۰ اسب بخار و رقم گشتاور دیوانه کننده ۶۹۱ نیوتن متر می رساند. این میزان گشتاور بالاترین مقدار در میان خودروهای عضلانی کلاسیک است که جی اس را در برابر محصولات همی کرایسلر نیز شکست ناپذیر می کرد!

پلیموث همی کودا (۱۹۷۱)

باراکودا، نام گونه ای از ماهی های اقیانوسی و همچنین کوپه ای اسپرت بود که در فاصله سال های ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۴ روی پلت فرم های A و E کرایسلر تولید شدند. نسل جدید آن در ۱۹۷۰ به صورت همزمان با تاج چلنجر در ۳ نسخه اقتصادی، لوکس و اسپرت عرضه شد که نمونه های اسپرت با نام کوتاه شده کودا شناخته می شوند. برخلاف چلنجر، تقاضا برای باراکودا بسیار پایین بود و امروزه برخی نسخه های آن بسیار کلکسیونی محسوب شده و ارزش چند میلیون دلاری دارند. در سال ۱۹۷۱ تنها ۱۳ دستگاه کودا کانورتیبل مجهز به پیشرانه ۴۲۶ همی خط تولید را ترک کردند که یکی از آنها در سال ۲۰۱۴ به قیمت باور نکردنی ۳.۵ میلیون دلار به فروش رسید.

بیوک جی ان ایکس (۱۹۸۷)

دهه ۸۰ میلادی مصادف بود با اوج بحران سوختی و دوران افول خودروهای آمریکایی؛ با کاهش تعداد سیلندر و حجم پیشرانه ها و ابعاد کوچک تر ورق کاملا برگشت. بیوک در سال ۱۹۸۷ مدل گرندنشنال ایکس را معرفی کرد. تغییرات انجام شده در این کوپه ۶ سیلندر شامل اضافه شدن یک عدد توربوشارژر T3 گرت، سیستم اگزوز جدید با مافلرهای دوبل، گیربکس ۲۰۰ هایدراماتیک بودند. خروجی پیشرانه با تغییرات انجام شده به ۲۷۶ اسب بخار و گشتاور ۳۶۰ نیوتن متر رسیده بود که جی ان ایکس ۳۰ هزار دلاری را قادر می ساخت تا در مسافت یک چهارم مایلی از پورشه ۹۳۰ و فراری اف ۴۰ نیز پیشی بگیرد! تمامی ۵۴۷ جی ان ایکس های تولید شده با ترکیب رنگ بدنه مشکی و تودوزی فیلی رنگ کارخانه را ترک گفتند.

کرایسلر ۳۰۰ سی (۱۹۵۷)

سری ۳۰۰ کرایسلر و در رأس آنها مدل سی، مجموعه ای از کوپه های لوکس و شکیل با پیشرانه های حجیم، بدنه زیبا و مملو از اجزای کرومی بودند. گرچه بنیانگذاران سبک خودروهای عضلانی، محصولاتی مانند الدزمبیل راکت ۸۸ یا هادسون هورنت کوپه بودند، بسیاری ۳۰۰ سی ۱۹۵۷ با پیشرانه همی ۳۹۲ سری فایرپاور با ۳۷۵ اسب بخار خروجی را اولین عضلانی واقعی می دانند. قدرت این کرایسلر در آپشنی بسیار ویژه با افزودن سیستم انژکتور بندیکس، به رقم ۳۹۰ هم می رسید. نیروی تولید شده در این مدل توسط گیربکس سه سرعته اتوماتیک تورکفلایت به محور عقب منتقل می شود.