خودروهایی که بیش از شایستگی خود قدر دیده‌اند!
اگرچه ترفندهای بازاریابی کمپانی‌های خودروسازی می‌تواند در کوتاه‌مدت افراد زیادی را متقاعد به‌خرید این نوع خودروها کند، اما در بلندمدت این ماشین‌ها به‌دلیل برآورده نکردن انتظاراتی که به‌مشتریان وعده داده‌اند نمی‌توانند و نتوانسته‌اند چندان موفق عمل کنند.
امروزه خودروهای خوب زیادی در بازار وجود دارند؛ اما مدل‌های زیادی هم هستند که به‌اصطلاح بیش از حد بزرگ شده‌اند و بر امتیازات آن‌ها بیش از اندازه تاکید شده است. اگرچه ترفندهای بازاریابی کمپانی‌های خودروسازی می‌تواند در کوتاه‌مدت افراد زیادی را متقاعد به‌خرید این نوع خودروها کند، اما در بلندمدت این ماشین‌ها به‌دلیل برآورده نکردن انتظاراتی که به‌مشتریان وعده داده‌اند نمی‌توانند و نتوانسته‌اند چندان موفق عمل کنند. واقعیت این است که در میان محصولات بسیاری از مشهورترین خودروسازان و برندهای خودرویی جهان می‌توان خودروهایی یافت که در موردشان مبالغه شده است که در اینجا به‌بررسی برخی از آن‌ها می‌پردازیم.
پورشه ۹۱۱
شاید هیچ‌کس باورش نشود. پورشه ۹۱۱ از بسیاری جهات واقعا خودرویی افسانه‌ای است. در سال ۱۹۶۳ فردیناند پورشه به‌این نتیجه رسید که باید نسخه‌ای بزرگ‌تر و راحت‌تر از خودرو ۳۵۶ وجود داشته باشد و این شد که او چیزی را که ما به‌عنوان ۹۱۱ می‌شناسیم ساخت که با گذشت سال‌ها همچنان در مدل‌های مختلفی تولید می‌شود. اما ۹۱۱ نیز دارای نقایص بزرگی است که از عمده‌ترین آن‌ها می‌توان به‌مشکلات جدی موتوری در قدرتمندترین نسخه‌های آن مانند GT3 و GT3 RS اشاره کرد. به‌علاوه پورشه با معرفی کیمن که از عملکرد بالاتری برخوردار است، عملا ثابت کرد که ۹۱۱ بهترین ماشین دنیا نیست.
نیسان GT-R
GT-R یکی از بحث‌برانگیزترین مدل‌های نیسان است. این خودرو که نخستین‌بار در سال ۲۰۰۷ رونمایی شد، با همه مدل‌هایی که در جاده بودند فرق داشت. موتور ۳.۸ لیتری V6 آن با توان ۴۸۰ اسب‌بخار در کنار جعبه‌دنده دو کلاچه و دو دیفرانسیل آن با قیمتی بسیار پایین‌تر از خودرویی مانند ۹۱۱ توجه بسیاری را به‌این مدل جلب کرد. در آن زمان کسی نمی‌توانست بگوید این ماشین بیش از حد بزرگ شده؛ اما حالا بعد از گذشت یک دهه GT-R همچنان بدون تغییرات عمده باقی مانده و با این‌حال قیمت آن در بازار حدودا ۵۰ درصد بیش‌تر از قیمت اولیه آن است. در سال‌های اخیر وزن بالای این خودرو و چالاک نبودن آن مورد انتقاد قرار گرفته است.
فراری لافراری
اگرچه بسیاری از مردم برای داشتن یک خودرو فراری سر و دست می‌شکنند، اما حقیقت این است که همه مدل‌های فراری هم عالی نیستند. در این میان شاید بتوان لافراری را یک نمونه بارز از مدل‌هایی دانست که بر خوبی‌های آن بیش از حد تاکید شده است. فکرش را بکنید پورشه ۹۱۸ اسپایدر یک سیستم هیبرید بنزینی-الکتریکی دارد و مک‌لارن هم به DRS و حالت مسابقه مجهز است؛ اما لافراری در مصاف با آن‌ها چه دارد؟ درست است که این خودرو یک موتور بزرگ ۶.۳ لیتری با ۷۸۹ اسب‌بخار نیرو دارد، اما این ویژگی منحصر به‌فردی نیست. به‌باور بسیاری لافراری تا حد زیادی نسبت به‌رقبای خود در سال‌های اخیر عقب مانده است.
بوگاتی ویرون
یکی دیگر از خودروهای اسپرتی که بیش از اندازه بزرگ شده، بوگاتی ویرون است. نسخه اولیه ویرون از یک موتور هشت‌لیتری W-16 با چهار توربوشارژر بهره می‌برد که درمجموع توان آن را به‌کمتر از هزار اسب‌بخار می‌رساند. نسخه‌های ویژه ویرون هم از توانی حدود ۱۲۰۰ اسب‌بخار برخوردارند که بسیار چشمگیر است. اما غیر از سرعت بالا آیا ویرون چیز دیگری برای عرضه دارد؟ فرمان‌پذیری این ماشین «مزخرف» توصیف شده و عملکرد کلی آن هم از بسیاری جهات دارای نقایص متعدد است. بنابراین اگر دنبال ماشینی می‌گردید که فقط می‌تواند تند برود، ویرون را انتخاب کنید.
تویوتا پریوس
تویوتا پریوس همیشه جایگاه سوپراستاری در میان محصولات تویوتا داشته است. این خودرو که نخستین‌بار در سال ۱۹۹۷ وارد صحنه شد، نخستین تلاش تویوتا برای عرضه انبوه مدل‌های هیبرید به‌شمار می‌رود و پریوس توانست خیلی زود در میان طرفداران محیط‌زیست جا باز کند و فروش بالای آن هم برای تویوتا موفقیت زیادی را به‌همراه داشت. افرادی که نگرانی‌های زیست‌محیطی دارند با این باور که باتری این ماشین پاک است با خیال راحت سوار آن می‌شوند؛ اما این درست نیست. پریوس به‌عنوان یک ماشین هیبرید همچنان از بنزین استفاده می‌کند و به‌علاوه باتری آن حاوی نیکل است که به‌زمین آسیب می‌رساند. استخراج نیکل و تبدیل آن به‌باتری فرآیندی است که آسیب‌های زیست‌محیطی زیادی را به‌دنبال دارد.
سوبارو BRZ
در طول این سال‌ها سوبارو مدل‌های چشمگیری ساخته است. اما یکی از آن‌ها که خوبی‌هایش بیش از حد توی بوق و کرنا رفته مدل BRZ است. این خودرو که به‌عنوان یک مدل اسپرت نیمه‌ارزان به‌بازار معرفی شده، ۱۹۷ اسب‌بخار نیرو را به‌چرخ‌های عقب یک شاسی نسبتا سبک انقال می‌دهد؛ با این امید که هیجان زیادی را در رانندگان خود ایجاد کند. اما درحالت استاندارد موتور و محور عقب این خودرو آن‌قدر قدرتمند نیستند که این همه های و هوی به‌خاطرش به‌راه بیفتد. اکثر کسانی که این اتومبیل را رانده‌اند، بر سر این مساله توافق دارند که BRZ به‌نیروی بیش‌تری احتیاج دارد.