گیاه آویشن چیست و چه خواصی دارد؟

آویشن 

آویشن یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای است . به طوری که مصریان و یونانیان باستان از آویشن برای درمان بیماری ها خود استفاده می کرده اند در کتب مذهبی از آویشن به عنوان گیاه مورد علاقه حضرت موسی ( ع ) یاد شده است . آویشن در سال 2006 میلادی به عنوان گیاه دارویی منتخب سال برگزیده شد . همچنین گیاه دارویی منتخب سازمان بهداشت جهانی می باشد .

آویشن گیاهی است چند ساله با بوته های متراکم و پرشاخه ، ریشه مستقیم و کم و بیش چوبی با انشعابات فراوان ، ساقه مستقیم و چهار گوش دارد که ارتفاع بوته معمولا بین 20 تا 50 سانتی متر است و پایین ساقه چوبی است . در حالی که قسمت های فوقانی آن سبز رنگ بوده و انشعابات فراوانی دارد . برگ ها کوچک ، متقابل و کم و پیش نیزه ای شکل و بدون دمبرگ هستند .

برگ ها پوشیده از کرک های خاکستری رنگ و حاوی اسانس هستند . گل ها کوچک ، کامل و به رنگ های سفید ، صورتی و ارغوانی مشاهده می شوند ، میوه فندقه شیزوکارپ چهار فندقه به رنگ قهوه ای تیره به طول که داخل میوه چهار بذر به رنگ قهوه ای تیره وجود دارد بذر آویشن بسیار ریز است .

سه جنس در خانواده نعناعیان به نام آویشن معروف هستند که بهتر است با آنها بیشتر آشنا شویم .

جنس Zateria

جنس Ziziphora

جنس Thymus

ترکیبات و اثر کاربرد:

اسانس آویشن از گیاه تازه و به روش تقطیر با آب استخراج می شود . طی یک پژوهش ، خشک کردن گیاه آویشن در دمای 35 درجه سانتی گراد موجب کاهش میزان اسانس آن می شود . اسانس آویشن از سرشاخه های گل دار گیاه استحصال می شود . این اسانس بی رنگ با بوی مطبوع و طعم تند است . اسانس آویشن که به اسانس تیم معروف است دارای فنل هایی مثل تیمول و کارواکرول ( 40 درصد ) و دارای سیمن ، لینا لول و پینن است .

آویشن دارای اثرات ضد قارچی و ضد باکتریایی قوی است و این خاصیت به دلیل وجود تیمول و کارواکرول در اسانس آویشن است . مشخص شده است که اسانس آویشن دارای اثرات ضد اسپاسم ، ضد سرفه و خلط آور است پماد حاصل از اسانس آویشن برای درمان برخی بیماری های پوستی کاربرد دارد . شستن سر با محلول رقيق اسانس آویشن سبب افزایش جریان خون در پوست سر و قوی شدن غده های مو و در نتیجه جلوگیری از ریزش مو می شود .

کارستان