بهترین موتور خودروها در ۱۰ سال اخیر
در سالهای اخیر، درکنار موتورهای برقی و سیستمهای هیبرید، پیشرانههای احتراقی نیز پیشرفت چشمگیری کردهاند. در بسیاری از غولهای خودروسازی دنیا خداحافظی از دنیای پیشرانههای احتراقی را ناممکن میدانند. برندهای مختلف در سراسر جهان همچنان به سرمایهگذاری هنگفت روی توسعهی موتورهای بنزینی ادامه میدهند تا کمترین مصرف سوخت و بهترین عملکرد فنی فراهم شود.
به گزارش خودروتک به نقل از زومیت ، بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰، این شرایط با تفاوتهایی درمقایسهبا دههی قبل همراه شد تا سازندگان پیشرانهها، بهینهسازی سیستمهای مجهز به توربوشارژر و فناوری مدیریت سیلندرها را به توسعهی سوپرشارژرها و افزایش حجم موتورها ترجیح دهند.
عوامل مختلف مثل مصرف سوخت و عملکرد فنی در انتخاب این پیشرانهها لحاظ شده است. تعدادی از منتخبان این فهرست از خطتولید خارج شدهاند؛ اما همگی آنها در زمان خود، ضمن رعایت استانداردهای جادهای دنیا، به تعداد فراوان در بازار جهانی وجود داشتهاند.
ناگفته نماند تمامی پیشرانههای این فهرست ساخت شرکتهای خودروسازی معتبر هستند و نمونههای تیونینگشده با تولید محدود محسوب نمیشوند.
۱۴. فورد یکلیتری سه سیلندر اکوبوست
فهرست مطالب
استفاده از پیشرانههای کوچک با حجم مفید نزدیک به بطری نوشابه در خودرویی چهارسرنشینه حتی در سال ۲۰۲۰ نیز عجیب بهنظر میرسد. علاوهبر چند شرکت اروپایی مثل پژو، فورد نیز سرمایهگذاری روی موتورهای کمحجم را با توسعهی فناوری اکوبوست ادامه میدهد.
کوچکترین پیشرانهی اکوبوست فورد، نسخههایی با قدرت ۹۹ و ۱۲۳ و ۱۳۸ اسببخار دارد که از سال ۲۰۱۲ تاکنون، روی مدلهای مختلف فوکوس، سیمکس، فیستا و اکواسپرت ارائه میشود.
۱۳. بوگاتی هشت لیتر W16 کواد توربوشارژ
ظهور ابرخودروهای بوگاتی از سال ۲۰۰۵ با معرفی ویرون خبرساز شد. ترکیب دو پیشرانهی V8 تویینتوربوشارژ و ساخت مدل ۱۶ سیلندر کوادتوربو، اولینبار قدرت هزار اسببخار را برای محصولی جادهای فراهم کرد. این ابتکار، در سال ۲۰۱۶ توسعهداده شد تا بوگاتی شیرون ۱،۵۰۰ اسببخار قدرت و ۱،۶۰۰ نیوتنمتر گشتاور داشته باشد.
تولید بوگاتی شیرون با پیشرانهی W16 هنوز ادامه دارد. این مدل در نسخهی استاندارد، ۲/۴ ثانیه بعد از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسد و نهایت سرعتش به ۴۲۰ کیلومتربرساعت محدود شده است. شیرون در تابستان ۲۰۱۹ نیز توانست با تقویت پیشرانه و بازطراحی بدنه، رکورد سرعت ۴۸۹ کیلومتربرساعت را ثبت کند تا سریعترین خودرو جادهای دنیا شود.
۱۲. دوج ۶/۲ لیتر V8 سوپرشارژ
توسعهی پیشرانههای سوپرشارژ در آمریکا ادامه دارد. حتی فورد نیز، فناوری اکوبوست مبتنیبر توربوشارژر را به سوپرشارژر ترجیح داده است؛ اما کرایسلر و دوج با پیشرانههای قدرتمند هِمی (Hemi) سیستمهای مجهز به سوپرشارژر را تولید میکنند.
در قرن بیستویکم، دوج چارجر و چلنجر با پیشرانههای هلکت نماد خودروهای عضلانی آمریکا باقی ماندهاند. حتی شاسیبلندهای جیپ ترکهاک (Trackhawk) نیز نسخهی SRT هلکت ۷۰۷ اسببخاری دارند. تاکنون سوپرشارژرهای متنوعی روی پیشرانهی ۶/۲ لیتر دوج ارائه شده است تا برای چلنجر ردآی (Redeye) و دیمون بهترتیب ۷۹۷ و ۸۴۰ اسببخار قدرت فراهم شود.
مدل ۲۰۲۰ دوج چلنجر SRT هلکت مجهز به پیشرانهی ۶/۲ لیتری هِمی، ۷۱۷ اسببخار قدرت و ۸۹۰ نیوتنمتر گشتاور دارد. این خودرو سرعتگیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتربرساعت ۳/۵ ثانیه با نهایت سرعت ۲۷۰ کیلومتربرساعت فراهم میکند و با آستانهی قیمت ۷۰ هزاری در بازار آمریکا فروخته میشود.
۱۱. بیامو چهارلیتری V8 تنفسطبیعی
هیچ محصول جدیدی از بیامو در سال ۲۰۲۰ با سیستم تنفسطبیعی تولید نمیشود. غول خودروسازی باواریا تمامی مدلهای جدید را مجهز به توربوشارژر عرضه میکند؛ البته فناوری هیبرید یا پلاگینهیبرید نیز در آیندهی نزدیک به قوای محرک در همهی خودروهای بیامو اضافه خواهد شد. با این وضعیت، آخرین مدل از پیشرانههای تنفسطبیعی بیامو که بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۳ تولید میشدند، برای رانندگان حرفهای اهمیت تاریخی و ارزش فنی دارند.
تولید موتورهای پنجلیتری V10 بیامو با کد S85 در سال ۲۰۱۰ بهپایان رسید. این پیشرانه با مدل چهارلیتری هشت سیلندر S۶۵ جایگزین شد تا بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴، محرک بیامو سری ۳ کد E90 و E92 وE93 و نیز M3 باشد. مدل اصلی ۴۲۰ اسببخار قدرت در ۸،۳۰۰ دوربردقیقه تولید میکرد که برای بیامو سری ۳ با بدنهی خودروی اسپرت کامپکت فراتر از انتظار بود. نهایت گشتاور نیز به ۴۰۰ نیوتنمتر میرسید که در دور موتور نسبتا کم، ۳،۹۰۰ دوربردقیقه فراهم میشد. پیشرانه S۶۵ برای مدل تولیدمحدود M3 GTS و چند خودرو مسابقهای با حجم ۴/۴ لیتر نیز وجود داشت که ۴۴۴ اسببخار قدرت و ۴۴۰ نیوتنمتر گشتاور تولید میکرد.
بیامو M3 کوپه مدل E92 در ۴/۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسید و نهایت سرعتش ۲۵۰ کیلومتربرساعت بود. این خودرو با پیشرانهی چهارلیتری S۶۵، میانگین مصرف سوخت ۱۲/۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر داشت و در زمان تولید، به قیمت ۶۲ هزار دلار فروخته میشد.
۱۰. مرسدس بنز ۶ لیتری V12 تویینتوربوشارژ
پیشرانهی M279 مرسدس بنز در سال ۲۰۱۲ معرفی شد. این موتور آلومینیومی ۱۲ سیلندر Vشکل با زاویهی ۶۰ درجه، هنوز در خطتولید مرسدس بنز وجود دارد و روی خودروهای S کلاس AMG، مثل S65 و میباخ پولمن S600 نصب میشود. پیش از سال ۲۰۱۸، پیشرانهی M279 روی شاسیبلند G65 و خودرو دونفرهی مرسدس بنز SL65 AMG نیز حضور داشت که البته با اتمام تولید این خودروها، M279 منحصر به چند نمونه S کلاس باقی ماند. دلیل انتخاب این محصول بهعنوان یکی از بهترین پیشرانههای جهان در دههی اخیر، گشتاور تولیدی بسیار زیاد درمقایسهبا رقبا در زمان خود بوده است.
تا امروز همچنان سه نسخه از M279 تولید میشود که قدرت هرکدام ۵۲۳ و ۶۰۳ و ۶۳۰ اسببخار است. مدل ضعیفتر ۸۳۰ نیوتنمتر گشتاور دارد؛ اما دو نمونهی دیگر هزار نیوتنمتر گشتاور تولید میکنند. در سالهای اخیر، مرسدس بنز از پیشرانههای چهارلیتری V8 با ۴۵۰ تا ۶۵۰ اسببخار قدرت و ۶۰۰ تا ۸۲۰ نیوتنمتر گشتاور و مصرف سوخت و آلایندگی کمتر، بسیار بیشتر از پیشرانههای M279 استفاده میکند.
تولید مرسدس بنز SL65 AMG از اواخر سال ۲۰۱۸ متوقف شد. این خودرو با قدرتمندترین نسخه از پیشرانهی M279 عرضه میشد و سرعتگیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتربرساعتش چهار ثانیه و نهایت سرعتش ۲۵۰ کیلومتربرساعت بود. میانگین مصرف سوخت SL65 حدود ۱۲ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است که حین رانندگی در ترافیک شهری، تا ۱۷/۵ لیتر افزایش مییابد. قیمت این خودرو در زمان تولید، بیش از ۲۰۰ هزار دلار بود.
۹. آئودی و لامبورگینی ۵/۲ لیتری V10 تنفسطبیعی
هنوزهم پیشرانهی V10 برای محصولات لامبورگینی بیش از تولیدات آئودی استفاده میشود. این محصول با گذشت ۲۰ سال، همچنان در خطتولید باقی مانده و البته علاقهمندان زیادی دارد؛ بههمیندلیل، شایستهی حضور در فهرست برترین پیشرانههای دههی اخیر است.
لامبورگینی گالاردو در سال ۲۰۰۳ و آئودی R8 در سال ۲۰۰۶ با موتور پنجلیتری V10 رونمایی شدند؛ اما لامبورگینی هوراکان در سال ۲۰۱۴ با نمونهی ۵/۲ لیتری به بازار جهانی عرضه شد. نسخههای مختلف از همین پیشرانه قدرت ۵۷۲ و ۶۳۰ اسببخاری با گشتاور ۵۷۰ و ۶۳۰ نیوتنمتری تولید میکنند. عرضهی آئودی R8 احتمالا در سال ۲۰۲۰ متوقف خواهد شد تا لامبورگینی هواراکان، تنها سوپراسپرت دنیا با پیشرانهی V10 باقی بماند.
هوراکان پرفورمانته با پیشرانهی ۶۳۰ اسببخار V10، تنها ۲/۹ ثانیه بعد از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسد و نهایت سرعتش ۳۲۵ کیلومتربرساعت است. میانگین مصرف سوخت این خودرو حدود ۱۴ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است و آستانهی قیمت ۳۰۰ هزاری دلار دارد. ارزانترین مدل لامبورگینی هوراکان مجهز به پیشرانهی V10 با قدرت ۵۷۰ اسببخار، ۱۷۵ هزار دلار قیمتگذاری شده است.
۸. لامبورگینی ۶/۵ لیتری V12 تنفسطبیعی
خودداری لامبورگینی در استفاده از پیشرانههای توربوشارژ و سوپرشارژ، نشاندهندهی توجه این خودروساز به تولید محصولات اسپرت مناسب رانندگان حرفهای و قدرتمند است. نمونههای تنفسطبیعی پرمصرف و حجیم بهنظر میرسند؛ اما اساسا در پاسخ به نیاز راننده هنگام شتابگیری تأخیر ندارند. در آینده، لامبورگینی پیشرانههای تنفسطبیعی خود را با فناوری هیبرید ترکیب خواهد کرد تا در محصولاتی جدید مثل سیان وجود داشته باشد.
پیشرانههای ۱۲ سیلندر لامبورگینی به دو دسته تقسیم میشوند: ۱. بین سالهای ۱۹۶۳ تا ۲۰۱۱ روی خودروهای مختلف ازجمله مورسیه لاگو نصب شد؛ ۲. از سال ۲۰۱۱ زیر کاپوت اونتادور وجود دارد. موتور ۶/۵ لیتری V12 لامبورگینی بهراحتی در ۸،۰۰۰ دوربردقیقه کار میکند تا قدرت ۶۹۰ اسببخاری و گشتاور ۶۹۰ نیوتنمتری داشته باشد. نسخهی جدیدتر نصبشده روی اونتادور SVJ نیز، ۷۷۰ اسببخار قدرت و ۷۲۰ نیوتنمتر گشتاور دارد.
لامبورگینی اونتادور SVJ، تنها ۲/۸ ثانیه بعد از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسد و نهایت سرعتی برابر با ۳۵۰ کیلومتربرساعت دارد. میانگین مصرف سوخت این سوپراسپرت ۵۷۰ هزار دلاری ۱۹/۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است. ارزانترین نسخهی لامبورگینی اونتادور با پیشرانهی ۶۹۰ اسببخار، درحدود ۴۰۰ هزار دلار قیمت دارد.