بهترین موتور خودروها در ۱۰ سال اخیر
۷. فراری ۴/۵ لیتری V8 تنفسطبیعی
فهرست مطالب
هرچند فراری در سالهای اخیر با تولید پیشرانههای تویینتوربوشارژ مثل مدل ۳/۹ لیتری F154، بارها عنوان بهترین موتور احتراقی جهان را کسب کرده است، همچنان به پیشرانههای تنفسطبیعی علاقه نشان میدهد. مدل ۴/۷ لیتری V8 با کد F136 اولینبار در سال ۲۰۰۱ معرفی شد و تا سال ۲۰۱۹ روی مازراتی گرنتوریسمو وجود داشت؛ اما نسخهی ۴/۵ لیتری از همین پیشرانه با کد F136 F، سال ۲۰۰۹ روی فراری ۴۵۸ نصب شد و تحسین کارشناسان را برانگیخت.
تا سال ۲۰۱۵، نسخههای مختلف فراری ۴۵۸ به پیشرانههای F136 FB و F136 FL مجهز بودند که ۵۶۰ تا ۶۰۰ اسببخار قدرت و ۵۷۰ نیوتنمتر گشتاور داشتند. معرفی محصول جدید فراری با نام ۴۸۸ در سال ۲۰۱۵، به ظهور نسل جدید پیشرانههای ۳/۹ لیتری تویینتوربوشارژ فراری F154 منجر شد که ۶۶۰ اسببخار قدرت و ۷۶۰ نیوتنمتر گشتاور تولید میکنند.
قدرتمندترین نمونهی جادهای از فراری ۴۵۸ با پیشرانهی F136 FL، تنها سه ثانیه بعد از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسد و نهایت سرعتش ۳۲۵ کیلومتربرساعت است. میانگین مصرف سوخت این سوپراسپرت ۱۲ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است. نسخهی پایهی فراری ۴۵۸ در زمان تولید، ۲۴۵ هزار دلار قیمت داشت.
۶. پورشهی چهارلیتری ۶ سیلندر تخت تنفسطبیعی
استمرار پورشه در تولید پیشرانههای خطی، اصالت این خودروساز را در طراحی و مهندسی ثابت میکند. مشابه قوای محرک موجود در سوپراسپرتهای لامبورگینی، خریداران پورشه ۹۱۱GT3 نیز قدرت خالص پیشرانه را بدون توربوشارژ و تجهیزات تقویتکنندهی اضافی طلب میکنند.
از سال ۲۰۱۱ با معرفی مدل جدیدی از پورشه ۹۱۱GT3، پیشرانهی چهارلیتری جایگزین نمونهی ۳/۶ لیتری شد تا ۵۰۰ اسببخار قدرت و ۴۶۰ نیوتنمتر گشتاور تولید کند. نهایت دور موتور مجاز این پیشرانه ۸،۲۵۰ دوربردقیقه است و از سال ۲۰۱۸ تا امروز، با کمی افزایش قدرت و گشتاور همچنان روی GT3 و GT3 RS و مدل مسابقهای GT3 R نصب میشود. خودروهای پورشه ۹۱۱RSR-19 در مسابقات استقامت جهانی (WEC) و لمان سال ۲۰۱۹، از پیشرانهی ۴/۲ لیتری ۶ سیلندر تخت استفاده کردند. این موضوع احتمال رونمایی نسل جدید موتورهای تنفسطبیعی پورشه برای مدلهای جادهای را تقویت میکند.
جدیدترین مدل ۹۱۱GT3 RS با ۵۲۰ اسببخار قدرت و ۴۷۰ نیوتنمتر گشتاور، ۳/۲ ثانیه بعد از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسد و میانگین مصرف سوختش ۱۳ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است. قیمت پورشه ۹۱۱GT3 حدودا ۱۴۵ هزار دلار و برای نسخهی RS، تقریبا ۱۹۰ هزار دلار است.
۵. دوج وایپر ۸/۴ لیتری V10 تنفسطبیعی
اگر از سالها پیش اخبار دنیای خودروها را دنبال کرده باشید، حتما پیشرانهی ۱۰ سیلندر دوج را بهخاطر دارید. هرچند تولید دوج وایپر در سال ۲۰۱۷ متوقف شد، نصب پیشرانهی غولپیکر ۸/۴ لیتری روی مدلی جادهای فراموش نمیشود.
نسل اول دوج وایپر که سال ۱۹۹۱ رونمایی شد، به پیشرانهی ۸ لیتری V10 ساخت کرایسلر مجهز بود که البته با همکاری مهندسان لامبورگینی تولید شد. آخرین نسل این خودرو با کد VX I سال ۲۰۱۲ رونمایی شد تا با پیشرانهی ۸/۴ لیتر، ۶۵۰ اسببخار قدرت و ۸۱۲ نیوتنمتر گشتاور داشته باشد. مدلهای تقویتشده از وایپر با نامهای GTS و SRT و ACR نیز عرضه شدند؛ اما درنهایت، بهدلیل فروش ناامیدکننده و زیان مالی، با توقف تولید مواجه شدند.
دوج وایپر SRT برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت، به ۳/۸ ثانیه زمان نیاز داشت و نهایت سرعتش ۳۲۵ کیلومتربرساعت بود. میانگین مصرف سوخت این خودرو که در زمان تولید حدود ۱۰۰ هزار دلار قیمت داشت، ۱۵/۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است.
۴. مکلارن ۳/۸ لیتری V8 تویینتوربوشارژ
دههی دوم قرن بیستویکم، موفقیتی باورنکردنی برای محصولات تجاری مکلارن بود. این برند انگلیسی که درمقایسهبا دیگر خودروسازان بریتانیایی، سابقهی چندانی در عرضهی مدلهای جادهای نداشت، حالا سودآوری چشمگیر و بازار فروش رؤیایی دارد. این شرایط درکنار طراحی و مهندسی فنی، تا حد زیادی مدیون پیشرانهی ۳/۸ لیتری تویینتوربوشارژ مکلارن است.
معرفی اولین خودرو مدرن مکلارن با تولید نامحدود در سال ۲۰۱۲، رونمایی پیشرانهی M838T را در پی داشت. سوپراسپرت MP4-12C، ظاهر جذاب و تواناییهای چشمگیری ارائه میکرد و بهلطف موتور M838T ضمن مصرف سوخت کم، مناسب رانندگی آرام و کمصدا در خیابانهای شهری و استفاده روزانه بود. مهندسان تیم مسابقهای تام ویلکینسون (TWR) این پیشرانه را براساس موتور VRH نیسان برای مکلارن آماده کرده بودند و تا امروز، با کمی تغییر همچنان روی سوپراسپرتهای مختلف، مثل ۵۷۰S نصب میشود.
مکلارن ۵۷۰S قدرت ۵۷۰ اسببخاری و گشتاور ۶۰۰ نیوتنمتری فراهم میکند و تنها ۳/۲ ثانیه بعد از شروع حرکت، به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسد و نهایت سرعتش ۳۳۰ کیلومتربرساعت است. این خودرو میانگین مصرف سوخت ۱۱ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر دارد. مکلارن ۵۷۰S با آستانهی قیمت ۱۶۵ هزار دلاری، امروزه یکی از مقرونبهصرفهترین و کممصرفترین سوپراسپرتهای دنیا است.
۳. مرسدس بنز ۶/۲ لیتر V8 توئینتوربوشارژ
کد ۶۳ برای علاقهمندان خودروهای مرسدس AMG، مفهومی رؤیایی دارد. قدرتمندترین محصولات استاندارد مرسدس بنز تا سال ۲۰۱۴ شامل S63 ،E63 ،SL63 ،CLS63 ،C63 و CL63 با پیشرانهی ۶/۲ لیتر V8 تویینتوربوشارژ (M156) تولید شدند. از حدود سال ۲۰۱۵، پیشرانههای ۴ و ۵/۵ لیتری مرسدس بنز، بهجای موتور ۶/۲ لیتری در خودروهای AMG 63 استفاده میشود.
پیشرانهی M156 ابتدا روی CLK63 AMG نصب شد تا ۴۷۵ اسببخار قدرت و ۶۳۰ نیوتنمتر گشتاور فراهم کند. آخرین نسخه از این موتور که سال ۲۰۱۵ معرفی میشد، ۶۲۲ اسببخار قدرت و ۶۳۵ نیوتنمتر گشتاور داشت. نسخهی GT3 از سری محصولات مرسدس AMG GT، تنها خودرویی است که هنوز با پیشرانهی M156 تولید میشود.
مرسدس بنز SLS AMG که بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ تولید شد، مهمترین خودرو دنیا با پیشرانهی M156 محسوب میشود. این خودرو ۳/۵ ثانیه بعد از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسد و نهایت سرعتش ۳۱۵ کیلومتربرساعت است. میانگین مصرف سوخت SLS AMG درحدود ۱۴ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است و در زمان تولید، با قیمت تقریبی ۲۱۰ هزار دلار فروخته میشد.
۲. فورد ۵/۲ لیتری V8 تنفسطبیعی
درحالیکه پیشرانههای اکوبوست فورد روی خودروهای مختلف، ازجمله نسخههای ارزانقیمت موستانگ، بسیار محبوب و پرفروش هستند، نمونهای V8 تنفسطبیعی نیز همچنان در خطتولید وجود دارد. این پیشرانه که معمولا با لقب Voodoo شناخته میشود، امروزه روی موستانگ شلبی GT350 نصب شده است.
پیشرانهی ۵/۲ لیتری V8 تنفسطبیعی فورد از معدود نمونههای در حال تولید دنیا است که مثل مدلهای قدیمی از سیستم میللنگتخت (flat-plane) استفاده میکند. این ترکیب باعث میشود پیستونها ازنظر سیکل کاری به دو دسته تقسیم شوند. گروهی کاملا هماهنگ و همزمان بالا و پایین میروند؛ درحالیکه دیگر پیستونها ضمن همزمانی با یکدیگر، وضعیتی کاملا برعکس گروه اول دارند. مثلا وقتی پیستونها در سیلندرهای ۱، ۴، ۵ و ۸ بالا آمدهاند، در سیلندرهای ۲، ۳، ۶ و ۷ کاملا پایین هستند.
پیشرانههای مدرن با هدف کاهش صدا و بهبود عملکرد فنی، معمولا از سیستم میللنگ صلیبی (Cross plane) استفاده میکنند تا تفاوت مکانی پیستونها درمقایسهبا یکدیگر نصف اندازهی سیلندر باشد. در حالت صلیبی، سیلندرها چهار گروه دارند؛ مثلا وقتی پیستونهای ۱ و ۵ بالا هستند، شمارههای ۳ و ۷ در میانهی سیلندر خواهند بود و درحالیکه پیستونهای سیلندهای ۴ و ۸ در پایینترین نقطه هستند، شمارههای ۲ و ۶ مشابه ۳ و ۷ در وسط سیلندر، اما در حال حرکت با جهت عکس خواهند بود.
سیستم میللنگ تخت (flat-plane) صدای جالبی تولید میکند که البته برای علاقهمندان خودروهای عضلانی ساخت آمریکا جذابیت دارد. بههمیندلیل، پیشرانهی ۵/۲ لیتری V8 تنفسطبیعی فورد با نام وودوو (Voodoo) مشهور شده است. نسل ششم موستانگ سری شلبی GT350 و GT350R از سال ۲۰۱۵ تا امروز، با پیشرانهی وودوو عرضه میشود تا ۵۶۵ اسببخار قدرت و ۵۸۲ نیوتنمتر گشتاور داشته باشد.
موستانگ شلبی GT350 و GT350R بعد از چهار ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسند و نهایت سرعتشان ۲۹۰ کیلومتربرساعت است. میانگین مصرف سوخت این خودروها تقریبا ۱۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است. در سال ۲۰۲۰، فورد موستانگ شلبی مجهز به پیشرانهی وودوو ۶۰ هزار دلار قیمت دارد و یکی از بهترین خودروهای اسپرت دنیا ازنظر هزینهی خرید و عملکرد فنی است.
۱. لکسوس ۴/۸ لیتری V10 تنفسطبیعی
از دیدگاه رانندگان حرفهای و کارشناسان مشهور مثل جرمی کلارکسون، لکسوس LFA یکی از بهترین سوپراسپرتهای تاریخ خودروسازی دنیا است. این محصول درکنار فرمانپذیری عالی و طراحی بسیار مناسب، پیشرانهای منحصربهفرد داشت که فقط برای LFA استفاده شد.
پیشرانهی ۱LR-GUE محصول مشترک مهندسان تویوتا و یاماها محسوب میشود که قسمتهای مختلفش از آلیاژ آلومینیوم و مگنزیوم و تیتانیوم ساخته شده است. استفاده از ۱۰ سیلندر برای پیشرانهای که حجم مفید کمتر از پنج لیتر داشته باشد، ابتکاری جالب بود که لکسوس LFA را متفاوت از رقبا نشان داد. ابعاد این موتور ۱۰ سیلندر ۴۰ سوپاپ، اختلاف چندانی با پیشرانهی V8 با حجم مشابه نداشت؛ اما بازده بهتری ارائه میکرد. زمانبندی عملکرد سوپاپهای تیتانیومی را سیستمی الکترونیکی مدیریت میکرد و حداکثر دور موتور مجازش ۹،۰۰۰ دوربردقیقه بود. همچنین، بیشترین گشتاور پیشرانه ۱LR-GUE در ۶،۸۰۰ دوربردقیقه تولید میشد؛ اما از ۳،۷۰۰ دوربردقیقه، ۹۰ درصد نهایت گشتاور خروجی را فراهم میکرد. مهندسان اکوستیک یاماها مدتها برای تنظیم عملکرد اگزوزهای تیتانیومی لکسوس LFA و هماهنگی آن با پیشرانهی ۱۰ سیلندر تلاش کردند تا صدای خروجی از خودرو نوعی هارمونی با حالت موسیقایی داشته باشد.
تنها سوپراسپرت تاریخ لکسوس سال ۲۰۱۰ رونمایی شد. این محصول با ۵۶۰ اسببخار قدرت و ۴۸۰ نیوتنمتر گشتاور، ۳/۷ ثانیه بعد از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت میرسید و نهایت سرعتش ۳۲۶ کیلومتربرساعت بود. لکسوس LFA با میانگین مصرف سوخت ۱۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، تا سال ۲۰۱۲ در خطتولید باقی ماند. تنها ۵۰۰ دستگاه از این خودرو با آستانه قیمت ۳۷۵ هزار دلار ساخته شد که امروزه، ۵۰۰ هزار دلار تا یکمیلیون دلار ارزش کلکسیونی دارد.