تصاویری استثنائی از اتومبیل در شب های تاریک

عکاسی یک هنر است که می‌توان ساعت‌ها راجع به آن بحث کرد. در همین حال، هیچ روش معیّنی برای انجام این کار وجود ندارد و اگر کسی می‌خواهد در عکاسی به نتایج فوق‌العاده برسد، همیشه باید به دنبال تجربه‌های جدید باشد. در ادامه، می‌خواهیم نحوه رسیدن به یک تصویر مناسب از اتومبیل را در هنگام شب بررسی کنیم.

تجهیزات
دوربین، ابزاری است که برای ثبت لحظه‌ای نور به کار برده می‌شود و برای این منظور، نور را از مسیر یک لنز به سمت یک حسگر حساس به روشنایی منتقل می‌کند. وقتی شاتر باز می‌‌شود، این حسگر در معرض نور قرار می‌گیرد.

برای رسیدن به بهترین عکس ممکن، باید حسگری داشته باشید که بتواند به‌سرعت تصویر را دریافت کند. به همین دلیل است که برای حصول یک نتیجه خوب، بایستی از یک دوربین میکرو ۴/۳ یا DSLR استفاده کنید. در این نوع دوربین‌ها، لنزها می‌توانند برداشته شوند و حالت «دستی» کامل داشته باشند. برخی دوربین‌های سطح بالاتر، کارآیی خوبی در این زمینه دارند، ولی حسگرها و دیافراگم لنزهای آن‌ها شاید بسیار آهسته باشند و نتوانند یک تصویر مناسب در روشنایی کم ایجاد کنند. برای کسی که به خاطر کارش، در نمایشگاه‌های اتومبیل برای عکاسی حضور دارد، شاید پرداخت هزاران دلار برای چنین تجهیزاتی منطقی باشد، ولی برای یک فرد عادی نیازی به پرداخت این سطح هزینه وجود ندارد. برخی دوربین‌های دیجیتالی DSLR کارکرده به همراه لنزها را می‌توان با قیمتی زیر ۱۵۰ دلار پیدا کرد. سپس با این بودجه محدود، می‌توانید تصاویری زیبا برای خودتان ثبت کنید.

مهم‌تر از تنظیمات دوربین و لنز، این است که یک سه‌پایه محکم داشته باشید تا بتوانید زمان نوردهی طولانی‌تری را ثبت کنید؛ یعنی در هنگام روشنایی کم، حسگر دوربین زمان بیشتری در معرض نور قرار گیرد. هر نوع سه‌پایه می‌تواند نیاز شما را به‌راحتی رفع کند؛ ولی توجه داشته باشید که نوع پلاستیکی آن‌ها، تحت تأثیر هر چیزی می‌تواند لرزش داشته باشد و چندان برای دوربین‌های سنگین‌تر مناسب نیستند. این موضوع به‌ویژه در جایی که باید شاتر را در زمان بیشتری باز نگه‌ دارید، برای شما مشکل ایجاد خواهد کرد.

موضوع و پس‌زمینه
به این منظور، روش مشخصی وجود ندارد و قانون‌هایی هم که توسط عکاسان حرفه‌ای استفاده می‌شوند، معمولاً در عمل تغییر می‌کنند. همان‌طور که در تصاویر می‌بینید، یک استون‌مارتین ونکوییش برای موضوع عکس در اینجا استفاده شده است. هدف این بود که این خودرو در مرکز تصویر واقع شود. بنابراین، یک ناحیه جنگلی متروکه برای این کار مناسب تشخیص داده شده است. برای چنین کاری، حتماً سعی کنید که خبری از چراغ‌های برق در بالای سر خودرو نباشد؛ در غیر این صورت، باید با تأثیر آن‌ها کنار بیایید؛ چراغ‌های برق در خیابان می‌توانند باعث انعکاس‌های غیرعادی در سطح بدنه اتومبیل‌ها شوند و تعادل نور سفید (white balance) را بر هم بزنند.

روش کار
صبر کنید تا خورشید کاملاً پایین بیاید. دوربینتان را بر روی سه‌پایه محکم کنید. حالا ترکیب‌بندی تصویر خود را تنظیم کنید. اگر برای این کار مشکل دارید، از قانون یک‌سوم (rule of thirds) استفاده کنید. سپس دوربین را در حالت «دستی کامل» قرار دهید. این حالت معمولاً با حرف M در دوربین‌ها مشخص می‌شود.

اگر دوربین شما دارای حالت نمایش لحظه‌ای (live view) بر روی LCD است، آن را روشن کنید. این ابزار برای تنظیم میزان روشنایی تصویر بسیار مفید خواهد بود. حالا مقدار دیافراگم لنز را به صورت درخشان‌ترین حالت و طوری که تمام اتومبیل در فوکوس دوربین قرار گیرد، تنظیم کنید. مقدار فاصله کانونی (Focal length) به دوری و نزدیکی شما نسبت به خودرو بستگی خواهد داشت، ولی برای بسیاری از لنزهای معمولی با ماکزیمم دیافراگم f/3.5، اگر کمی از موضوع عکاسی فاصله داشته باشید، می‌توانید تمام اجزای صحنه را به غیر از جلوی صحنه، در فوکوس قرار دهید. در هر صورت، به خاطر داشته باشید که ما می‌خواهیم حداکثر نور ممکن را به حسگرهای دوربین انتقال دهیم. دیافراگم (Aperture) مقدار عمق میدان را مشخص می‌کند و وقتی آن را کاملاً باز کنید، می‌تواند برای شما یک موضوع درخشان با فوکوس خارج از پس‌زمینه ایجاد کند. اگر از مقدار بازشدگی دیافراگم کم کنید و مقدار F-number را افزایش دهید، مقدار نور کمتری را دریافت خواهید کرد. بنابراین همیشه سعی کنید که تنظیمات نوردهی و حساسیت دوربین را مطابق با یکدیگر انجام دهید.

همچنین تصویری که می‌خواهیم ثبت کنیم، باید تا حدّ امکان عاری از نویز باشد. بنابراین، مقدار حساسیت حسگرها (ISO) را در پایین‌ترین حدّ ممکن، که بایستی ۱۰۰ باشد، قرار دهید.

اگر در حالت «نمایش لحظه‌ای» قرار دارید و مشاهده می‌کنید که تمام صفحه کاملاً تاریک است، کاری که باید انجام دهید این است که مقدار نوردهی را بالا ببرید. این کار معمولاً با چرخاندن تنظیم کنار دکمه شاتر دوربین ممکن می‌شود. مقدار نوردهی در واحد زمان مشخص می‌شود.

اتوفوکوس کردن لنز؛ این کار باعث می‌شود که موضوع اصلی تصویر در فوکوس قرار گیرد و «اندازه‌گیری روشنایی» را فعال می‌کند. این به شما می‌گوید که چقدر زمان باید برای تصویر نوردهی داشته باشید. یک علامت در زیر exposure meter قرار دارد که رسیدن به نوردهی مناسب را به شما اطلاع می‌دهد. ازلحاظ تئوری، نوردهی مناسب زمانی که این ابزار مقدار صفر را نمایش می‌دهد. وقتی که عدد منفی باشد، به این معناست که موضوع شما روشنایی لازم را ندارد و مقدار مثبت نیز نشان‌دهنده این است که موضوع دارای روشنایی بیش‌ازحد است.

حالا دکمه حالت Drive را پیدا کنید و آن را از وضعیت One-Shot خارج کرده و در وضعیت عکاسی با تأخیر ۲ ثانیه‌ای قرار دهید. در نتیجه، لرزش اندک دستان شما در هنگام برداشتن دست از روی شاتر حذف خواهد شد.

حالا برای گرفتن یک عکس آماده هستید. شاتر را فشار دهید و صبر کنید تا زمان نوردهی تمام شود. سپس تصویر را بررسی کنید و از میزان نوردهی مناسب مطمئن شوید. در این حالت، می‌توانید مقدار نوردهی را کم و زیاد کنید و برای رسیدن به افکت‌های موردنظر خود، با تنظیمات دیگر بازی کنید.

افکت‌ها و ترفندها

رنگ‌آمیزی روشنایی: وقتی شاتر باز است، اگر یک منبع نور خارجی مانند یک چراغ گوشی موبایل داشته باشید، می‌توانید با این نور در تصویر خود رنگ‌آمیزی کنید. همین‌طور می‌توانید از آن برای نورپردازی بهتر موضوع خود استفاده کنید. نمونه‌ای از این موضوع را در روشنایی جلوی صحنه در تصویر زیر ملاحظه می‌کنید.

همچنین می‌توانید در حالتی سرخوشانه، چیزهایی در آسمان بنویسید.

افکت جالب دیگر در هنگام راه‌افتادن خودرو است که باعث ایجاد خطوط مستقیم در تصویر می‌شود.

اگر از طرف مقابل تصویر را برداشت کنید، این افکت بیشتر خود را نشان می‌دهد. در اینجا، تصویری را مشاهده می‌کنید که قبلاً گرفته شده است.

افکت زوم: اگر زوم لنز دارید، در طول یک عکاسی با زمان نوردهی طولانی، می‌توانید با چرخش حلقه تنظیم بزرگنمایی می‌توانید یک افکت محو فوق‌العاده ایجاد کنید.

پنل‌های بدنه شفاف: با زمان نوردهی بالا، شما می‌توانید تصاویری نیز ایجاد کنید که پنل‌های بدنه اتومبیل شفاف در خود داشته باشند. به عنوان مثال، در تصویر زیر، زمان نوردهی ۱۴ ثانیه بوده و در این مدت ۷ ثانیه کاپوت بالا و ۷ ثانیه کاپوت پایین بوده است.

از آنجایی که برداشتن بخش کاپوت باز مدّنظر بوده، یک تصویر دیگر با کاپوت بسته گرفته شده است.

سپس در فتوشاپ، این دو بر روی هم افتاده و قسمت‌های لازم از آن‌ها حذف شده است. در نتیجه، یک استون مارتین با یک کاپوت شفاف داریم.

در همین حال، می‌توانید با زوایای مختلف، زمان‌های نوردهی متفاوت این کار را آزمایش کنید و آن‌ها را در خانه، مطابق دلخواه خود ویرایش کنید.

برای این‌که چشم‌انداز شما محدود به استون مارتین بالا نشود، تصاویر زیر را از یک پورشه ۹۲۸ GT ملاحظه کنید.