باران هادی زاده موتورسوار زن ایرانی +تصاویر

باران هادی زاده ورزشکار سرشناس کشورمان می باشد که در رشته موتور سواری کراس فعالیت می کند.

باران هادی زاده اهل تهران و ۳۰ سال سن دارد و اکنون در شرکت کروز ایران خودرو مشغول به کار هست و در کنار شغلش، نزدیک به ۵ سال است که در رشته کراس موتور سواری می کند.

وی همچنین برای آمادگی بدنی در کنار رشته موتورسواری, به بدنسازی حرفه ای نیز می پردازد.

در ادامه عکس هایی از باران هادی زاده در دبی را مشاهده خواهید کرد.

باران هادی زاده در دبی

خانم هادی زاده بیوگرافی خودتان را برای خوانندگان بفرمائید؟

با سلام بنده باران هادی زاده اهل تهرانم و ۳۰ سال سن دارم و اکنون در شرکت کروز ایران خودرو مشغول به کار هستم و در کنار شغلم، نزدیک به ۵ سال می باشد در رشته کراس موتور سواری می کنم.

چرا شما که یک دختر هستید موتور سواری را به عنوان رشته ورزشی ات انتخاب نمودید؟

من از شش سالگی تا زمانیکه دوران دبیرستان را به پایان رساندم دوچرخه سواری می کردم و در کنار این ورزش رشته های دیگر ورزشی را نیز تجربه کردم که می توان به رشته های کاراته، تکواندو، والیبال، بسکتبال اشاره کرد.

دلیل اینکه از یک ورزش به یک رشته دیگر ورزشی می رفتید چه عاملی بود؟

از کودکی ورزش در کنارم زندگی روزمره ام بوده چراکه هیجان را دوست داشتم، کلاس اول راهنمایی بودم که ورزش را از رشته های رزمی همچون کاراته و تکواندو آغاز نمودم که چندین کمربند نیز در این رشته ها گرفتم، اما چون نمی توانستم انرژی و هیجان خود را خالی کنم این دو ورزش را کنار گذاشتم.

پس از رشته های رزمی چه ورزش هایی را تجربه نمودید؟

پس از تکواندو و کاراته به سراغ والیبال رفتم و نزدیک یک سال در این رشته فعالیت داشتم و حتی در مسابقات مدارس کشور شرکت نمودم ولی باز هم این رشته، رشته ایی نبود که می خواستم و نتوانست انرژی و هیجان خود را در این رشته تخلیه کنم، به همین دلیل نزدیک به ۶ ماه به سراغ بسکتبال که یک رشته دانشجویی بود رفتم، در کنار این ورزش ها نیز فعالیت هنری نیز داشتم و نزدیک به ۹ سال نقاشی رنگ و روغن انجام می دادم حتی در یک فرهنگسرا نیز مشغول تدریس بودم که زمانیکه در شرکت کروز مشغول به کار شدم دست از تدریس کشیدم.

چطوری یک موتور سوار شدید؟

من علاقه زیادی به فرمان، چرخ و ماشین داشتم، یادمه پدرم ارتشی بود زمانیکه با کامیون ارتش می آمد فوری می پریدم پشت فرمان چراکه عاشق فرمان، چرخ و ماشین بودم، منزل ما شهرک شهران تهران بود و شهران یک پیست موتورسواری داشت که من روزهای پنجشنبه و جمعه برای تماشای موتورسواران به پیست می رفتم و از حرکات نمایشی آنها لذت می بردم.

در بین موتورسواران هم خانم بود؟

وقتی از جایگاه تماشاگران به موتور سواران نگاه کنیم مشخص نیست که آن ها آقا یا خانم هستند، از طرفی من خیلی دوست داشتم موتورسواری کنم ولی جرات گفتن این موضوع را نداشتم چراکه فکر می کردم همه به من بگویند دختر چه به موتور سواری، حتی فکر می کردم پدرم چون نظامی می باشد مخالفت کند اما این چنین نبود، تا اینکه یک روز مقابل یک تعمیرگاهی در میدان شهران دو راکب موتور سوار پیاده شدند که وقتی کلاه خود را برداشتند فهمیدم که آن ها خانم هستند، خیلی برایم جذاب بود و تازه فهمیدم در بین آقایان، موتورسواران بانو نیز حرکات نمایشی انجام می دهند.

وقتی بانوان موتور سوار را دیدید رفتید سراغشان برای پرس و جو در زمینه موتورسواری دختران؟

خجالت کشیدم که بروم از آنها سئوال کنم تا اینکه پس از آن روز برای پرس و جو به استادیوم آزادی رفتم و شهزاد نظیفی و مهرشاد نراقی زن و شوهری که پیشکسوت این رشته بودند را به من معرفی کردند، دختر آن ها نورا نراقی نیز با تجربه این رشته بود که چهار جلسه زیر نظر نورا کار کردم و در این پنج سال هر چقدر تجربه کسب نمودم خودم بودم و مربی خاصی نداشتم و امسال دو هفته ایی یکبار زیر نظر مجتبی کریم زاده موتورسوار اصفهانی به تمرین می پردازم.

در رشته کراس برای بانوان مسابقات کشوری داریم؟

متاسفانه مسابقات ملی برای بانوان در این رشته نداریم و چند سال است که تنها تمرین می کنیم و از مسئولین می خواهم که با فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری همکاری لازم را داشته باشند تا مسابقات ملی برگزار شود و بتوانیم در مسابقات بین المللی نیز حضور یابیم چرا که برگزاری مسابقه باعث پیشرفت یک رشته ورزشی می شود.

خانم هادی زاده یک دختر چگونه می تواند یک موتور سوار در رشته کراس شود؟

هر خانم و بانویی که مایل است در این رشته حضور یابد، از آن دعوت می کنم که حتی برای یک بار هم که شده، موتور سواری را تجربه کند، در هر پیست، موتور برای آموزش وجود دارد و می توانند برای یکبار هم شده این هیجان را تجربه کنند، بنده زمانیکه سوار موتور شدم آن هیجانی که همیشه دنبالش بودم را به دست آوردم و اکنون نزدیک ۵ سال است که این رشته را ادامه می دهم و خیلی خوشحالم که یک موتور سوار هستم.

حرف پایانی؟

من این را می دانم که آدم هر چیزی را که بخواهد می تواند با توکل به خدا به دست آورد، هیچ وقت نباید به خاطر اینکه فکر کنی به هدفت نمی رسی دنبال هدفت نروی، چراکه همه چیز برای رسیدن به هدف دست خوده آدم ها می باشد و از همه می خواهم که برای رسیدن به اهداف زندگی عقب نشینی نکنید.