آشنایی با خودروهای دیفرانسیل عقب! محور چرخ چیست؟
درباره سیستم محورهای خودرو بیشتر بدانید !ماشین های دیفرانسیل عقب در ایران ،محور چیست ،خودروهای دیفرانسیل جلو ،محوری چرخان در سیستم حرکتی خودروها در جدول ،دیفرانسیل خودرو چیست ،پژو دیفرانسیل عقب ،لیست ماشین های دیفرانسیل جلو
بسیاری از خریداران خودرو با این قضیه محورهای خودرو گیج شده‌اند و نمی‌دانند چه نوع خودرویی با چه نوع سیستم محوری برایشان مناسب است . چهار گزینه در این زمینه وجود دارد : محور جلو ، محور عقب ، چهار چرخ محرک و تمام چرخ محرک . هرکدام از این موارد مزایای خودش را دارد و هیچکدام به تنهایی برای تمام شرایط و موقعیت‌ها مناسب نمی‌باشد .
ابتدا باید بدانید دیفرانسیل چیست . یک جفت چرخ را تصور کنید که روی یک محور قرار دارند و در مسیری دوار دور می‌زنند . در این حال مشخص می‌شود که چرخی که در سمت بیرونی این مسیر دایره‌ای قرار دارد فاصله بیشتری را طی می‌کند ، نسبت به چرخی که در داخل مسیر و در کنار مرکز قرار دارد . به همین دلیل این چرخ سریع‌تر از چرخ دیگر به دور خود می‌چرخد . برای هماهنگ‌سازی این ناهمسانی در سرعت میان دو چرخ وسیله ای به نام دیفرانسیل طراحی شده است ( در زبان انگلیسی دیفرانسیل به معنای ناهمسانی است ) . این وسیله مجموعه‌ای از دنده‌هاست که به گونه ای طراحی شده تا نیرو را به هر دو چرخ منتقل کند و در عین حال اجازه دهد در صورت نیاز ، با سرعت‌های ناهمسان بچرخند . یکی دیگر از ویژگی‌های دیفرانسیل آزاد اینست که در صورت اصطکاک یکسان ، به هر دو چرخ نیروی یکسانی را منتقل می‌کند . اما اگر چرخش در یکی از چرخ‌ها آسان‌تر صورت گیرد ، مثلا اگر یک چرخ روی یخ قرار گرفته باشد ، دیفرانسیل آزاد نیرو را به آن چرخی منتقل می‌کند که چرخشش به آسانی صورت می‌گیرد و در نتیجه آن چرخ بیشتر به دور خودش می‌چرخد و اصطکاک کافی برای حرکت خودرو ایجاد نخواهد شد . بر این اساس سیستم‌های متفاوتی ایجاد شده‌اند که دیفرانسیل‌های محدود کننده لغزندگی نام دارند و لغزندگی حاصل از قرار گیری یک چرخ بر روی سطوح لغزنده را محدود می‌کنند . این دیفرانسیل‌های محدود کننده لغزندگی در میان افرادی که در مناطقی با شرایط لغزندگی فراوان مانند جاده های یخی و برفی زندگی می‌کنند بسیار طرفدار دارند .
مورد دیگری که باید در نظر داشت مسئله‌ای است که مهندسان آن را اﻧﺘﻘﺎل وزن می‌خوانند . هنگامی که خودرویی شتاب می‌گیرد ، وزن خودرو به سمت عقب و بر روی چرخ‌های عقب منتقل می‌شود و هنگامی که متوقف می‌شود وزنش به جلو و بر روی چرخ‌های جلو منتقل می‌شود . به همین دلیل است که وقتی که راننده ناگهان تخت‌گاز می‌رود خودرو در عقب به اصطلاح چمباتمه می‌زند و زمانی که ناگهان ترمز می‌کند خودرو در جلو به اصطلاح کله می‌کند .
با یادگیری این مطالب حالا نوبت به ویژگی‌های انواع محورها و دیفرانسیل‌ها می‌رسد .
محور عقب یا دیفرانسیل عقب
در خودروهای دیفرانسیل عقب ، چرخ‌های عقب خودرو را به حرکت در می‌آورند . برای دهه‌ها خودروهای دیفرانسیل عقب بخش عمده خودروهای تولیدی را تشکیل می‌دادند چراکه تولید آن‌ها راحت‌تر و ساده‌تر است و ذاتا قوی‌تر و مطمئن‌تر هستند . در این خودروها موتور در جلو قرار دارد که به یک گیربکس متصل است و نیرو از طریق میل‌گاردان به دنده‌های محور عقب و سپس به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود . تقریبا تمامی کامیون‌ها ، به جز برخی انواع کوچک‌تر ، دیفرانسیل عقب هستند . اگر در عقب یک وانت زیر آن را نگاه کنید می‌‌توانید محفظه محور عقب را در وسط ببینید که یک برآمدگی بزرگ تقریبا به اندازه یک کدوحلوایی یا توپ بسکتبال می‌باشد . درون این برآمدگی چرخ‌دنده‌ها ، حلقه‌ها و تجهیزاتی وجود دارد که دیفرانسیل را شکل می‌دهند و نیرو را از میل‌گاردان به چرخ‌ها منتقل می‌کنند، نسبت مناسب میان دنده‌ها را برقرار می‌سازند و همچنین به نیرو اجازه می‌دهند تا بتواند از میل‌گاردان به چرخ‌ها به صورت نود درجه تغییر جهت دهد . این چرخ‌دنده و حلقه‌ها را که محرک نهایی نیز می‌نامند ، نمی‌توان دیفرانسیل خواند و هرکدام می‌تواند به صورت مجزا وجود داشته باشد .
در خودروهای محور عقب ، این چرخ‌های عقب هستند که خودرو را به حرکت در می‌آورند ولی چرخ‌های جلو خودرو را هدایت می‌کنند و به این ترتیب کارها تقسیم شده است . اینکه مزایای محور عقب چیست بستگی به کاربری مورد ا‌نتظار از خودرو دارد . در کامیون‌های سنگین و وانت‌ها ، محور‌عقب پایداری در ناهمواری‌ها را به همراه دارد و با توجه به افزایش وزن بار ، اصطکاک نیز افزایش می‌یابد زیرا وزن بار به چرخ‌ها فشار وارد می‌کند . در خودروهای مسافری ، محور عقب توانایی کنترل بهتر نیروی موتور و وزن‌های اضافه در خودرو را ایجاد می‌کند . خودروهای لوکس اغلب محور عقب می‌باشند . تمام خودروهای اسپرت واقعی و خودروهای مسابقه‌ای همانند گرند‌پری ، فرمول یک یا نسکار نیز محور عقب هستند . مزیت عمده محور عقب در خودروهای پرفورمنس ( سرعت ) این است که انتقال وزن در هنگام شتاب ، اصطکاک را افزایش می‌دهد و هرچه شتاب بیشتر شود وزن بیشتری به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود و اصطکاک بیشتر می‌شود و همه این‌ها شتاب را افزایش می‌دهند .
خودروهای محور عقب توزیع وزن متعادل‌تری در عقب و جلوی خودرو دارند و هر تایر وزن یکسانی را متحمل می‌شود و این موضوع باعث واکنش بهتر در پیچ‌ها و بالاتر رفتن محدوده پیچش خودرو می‌شود . و در آخر ، خودروی محور عقب توانایی ترمزگیری فوق‌العاده‌ای دارد زیرا هنگام به‌کارگیری ترمز ، وزن حاصله به طور یکسان‌تری در میان چرخ‌ها توزیع می‌شود .
جالب است که بدانید ایده‌آل‌ترین حالت توزیع وزن ، که در نتیجه بهترین عملکرد را نیز به دنبال دارد ، در خودروهای محور عقب است ، درست همانند یک ماشین مسابقه حرفه‌ای که عقب سنگین‌تری دارد . در این حالت به دلیل اینکه وزن بیشتری بر روی چرخ‌های عقب وارد می‌شود ، شتاب نیز بیشتر می‌شود . همچنین ترمزگیری هم تقویت می‌شود زیرا در هنگام رانندگی با سرعت بالا و در شرایط مسابقه ، ترمزگیری باعث انتقال شدید وزن می‌شود ، سپس وزن خودرو بر روی چهار چرخ‌ها مساوی‌تر می شود و هر چرخ می‌تواند حداکثر کمک را به توقف خودرو داشته باشد . یک خودروی مسابقه پرنیرو و واقعی مانند خودروهای حاضر در ایندیاناپولیس یا فرمول‌یک تقریبا ۳۵ درصد وزن کلی خود را روی چرخ‌های جلو و ۶۵ درصد بر روی چرخ‌های عقب حمل می‌کنند .
ادامه محور جلو یا دیفرانسیل جلو در قسمت دوم