زهره وطن خواه بانوی سرعت ایران +تصاویر

زهره وطن خواه نخستین زن قهرمان مسابقات اتومبیل رانی تنها زنی است که پا به پای مردان در مسابقات شرکت کرده و رقیب سرسخت آنها می باشد.

زهره وطن خواه به عنوان نخستین راننده زن در تاریخ اتومبیلرانی ایران فرمول جدیدی در زندگی برای خود ساخته بود و توانست با همان فرمول، توانمندی های زن ایرانی را در جهان ثابت کند. برای رسیدن به دوردست ها، پیچ و خم های جاده مسابقات، درسی بزرگ بود تا بداند چگونه به سرعت از کنار مشکلات زندگی عبور کند.

زهره وطن خواه این بانوی تهرانی متولد ۵۶ است. خودش می گوید از همان کودکی حتی در نوع انتخاب اسباب بازی هایش هم با دخترهای هم سن و سالش فرق داشت.به جای عروسک بیشتر به دنبال توپ، تفنگ و ماشین بود. با همین علایق برای اولین بار در ۱۳ سالگی پشت فرمان ماشین پدرش نشست.ده سال بعد پس از گرفتن مدرک مهندسی الکترونیک احساس کرد باید به جستجوی رویای کودکی اش بپردازد و به گونه ای دیگر هیجانات درونی اش را تخلیه کند.

خودش می گوید: ابتدا به ورزش پاراگلایدر روی آوردم و با این ورزش هیجاناتم به اوج رسید البته در کنار آن باشگاه تیراندازی کلت بادی رفته و سوارکاری هم می کردم.

در آن زمان دلمشغولی هایم این ورزش های سرشار از هیجان بود تا این که در سال ۸۱ به عضویت فدراسیون اتومبیلرانی درآمدم و از آن به بعد مسیر زندگی ام عوض شد.

او همان سال عنوان قهرمانی مسابقات اسلالوم کشور را به دست آورد و تا سال ۸۷ در مسابقات مختلف اسلالوم، کارتینگ و ریس (سرعت) در حضور راننده های مرد بارها عنوان قهرمانی را به دست آورد.

اما بزرگ ترین افتخار زهره وطن خواه در سال ۸۷ رقم خورد زمانی که او به عنوان اولین بانوی تاریخ اتومبیلرانی ایران به همراه افسانه احمدی (نقشه خوان) راهی مسابقات جهانی ۲۰۰۸ رالی WRC در ترکیه شد.

او در آن مسابقات در کلاس A7 مقام چهارم را کسب کرد و قبل از برگزاری مسابقات جهانی هم در ماه آوریل همان سال همراه سه تیم از ایران که همگی مرد بودند در مسابقات قهرمانی اروپاERC ، در کلاس بانوان مقام سوم را کسب کرد.

این قهرمان رالی می افزاید: تاکنون ۶ مرتبه در مسابقات ریس(سرعت) به عنوان تنها شرکت کننده زن در کلاس ۱۴۰۰ GT، شرکت کرده ام و همه رقیبانم مرد بوده اند ۵ بار اول و یک بار هم مقام دوم را به دست آورده ام. تمایل زیادی به محک زدن توانایی ام در مسابقات کارتینگ داشتم اما تا سال ۸۲ هیچ زنی شرکت نکرده بود. وقتی این موضوع را با رئیس فدراسیون در میان گذاشتم ابتدا تصور می کرد بعد از چند روز خسته می شوم و پی کار را نمی گیرم اما بعد از چند هفته تمریناتم را به طور جدی شروع کردم و با پشتکار تمرین می کردم تا بتوانم کمبودها را جبران کنم حتی بیشتر از مردان هم کار می کردم که در مسابقات کشوری باز هم تنها شرکت کننده زن بودم و خدا را شکر می کنم که مقام سوم را در کارنامه موفقیت هایم به ثبت رساندم.

بیش از ۱۴ سال است که وطن خواه یک اتومبیلران حرفه ای در رقابت ها به شمار می رود. با افت و خیزهایی که داشته هنوز مورد اطمینان ترین دختر ایرانی جاده های مسابقه ای است.

البته او در این سال ها رقابتی هم با لاله صدیق دیگر چهره مطرح عرصه اتومبیلرانی داشته است، رقابتی که گفته می شود رسانه ها بیشترین نقش را در شکل گیری آن داشته اند. با این حال قابل کتمان نیست که زهره و لاله ارتباط خوبی با هم ندارند.

زهره وطن خواه یکی دیگر از چهره های بین المللی ورزش بانوان ایران است که به عنوان نخستین راننده زن رقابت های جهانی رالی هم شناخته می شود.

آموختن درس زندگی

«دوستانم می‌گویند انگار سرعت در همه ابعاد زندگی‌ام وجود دارد. از مسابقات اتومبیلرانی درس‌های زیادی گرفتم. یاد گرفتم در زمانی که با سرعت بالا رانندگی می‌کنم عکس‌العمل بالایی داشته باشم و بتوانم سریع تصمیم‌گیری کنم. این نکات طلایی را در زندگی شخصی‌ام اجرا می‌کنم و توانسته‌ام با سرعت بالا در جایی که تصمیم‌گیری سخت بوده است بهترین تصمیمات زندگی‌ام را بگیرم. سرعت زندگی من را روی دور تند گذاشته است.»

این قهرمان رالی بانوان از سرعت با هیجان خاصی حرف می‌زند و می‌گوید: در سن ۲۲ سالگی احساس کردم باید راهی برای تخلیه هیجانات درونی‌ام پیدا کنم به همین خاطر به ورزش پاراگلایدر روی آوردم و با این ورزش هیجاناتم به اوج رسید البته در کنار آن باشگاه تیراندازی کلت بادی رفته و سوارکاری هم می‌کردم در آن زمان دلمشغولی هایم این ورزش‌های سرشار از هیجان بود تا این‌که در سال ۸۱ به عضویت فدراسیون اتومبیلرانی درآمدم و از آن به بعد با هیجانی بیشتر شروع به تمرین کردم. همان سال در مسابقات اسلالوم در پیست شرکت کرده و مقام اول را به دست آورم و تا سال ۸۷ در مسابقات رالی، اسلالوم، کارتینگ و ریس(سرعت) شرکت کرده و مقام‌هایی کسب کردم.اما در میان همه مسابقات توجه ویژه‌ای به رالی دارم و بیشترین مقام‌ها را در مسابقات رالی به دست آورده‌ام.

رؤیایی باور نکردنی

همیشه در شروع یک نبرد به انتهای مسیر فکر می‌کند به همان راهی که او را به سرزمین آرزوهایش رساند. یک روز ملاقات با قهرمان رالی دنیا برایش مثل یک خواب یا رؤیایی باور نکردنی بود اما امروز در جایگاهی قرار دارد که توانسته با پشتکار و تمرین در مسابقات جهانی حضور پیدا کند و در کنار اسطوره‌اش بایستد و از نزدیک با او حرف بزند. این حس خوشایند همان چیزی است که سالها انتظارش را به جان می‌کشید.

او می‌گوید: بالاخره آرزویم به واقعیت تبدیل شد و در همان جاده‌هایی مسابقه دادم که قهرمان جهان به پیروزی رسیده بود. در مسابقات جهانی رالی WRC، وقتی من و نقشه خوان، افسانه احمدی یک شکل لباس پوشیده بودیم و با حجاب اسلامی آماده نبرد بودیم و پرچم کشورمان در بین ۳۲ کشور جهان به اهتزاز درآمد و متوجه نگاه‌های رانندگان دیگر می‌شدیم برایشان جالب بود که دو دختر ایرانی و مسلمان توانسته‌اند به این مرحله دست پیدا کنند و این برای مان لحظه‌ای لذت بخش بود به حدی هیجان انگیز بود که قابل وصف نیست. در سال ۲۰۰۷ در مسابقات ریس که در شهر دبی برگزار می‌شد شرکت کردم و بین ۲۰ مرد شرکت‌کننده مقام چهارم را به دست آوردم. در طول مسیر رقیب اصلی‌ام یک مرد امریکایی بود که رقابتی دیدنی را آغاز کرده بود وقتی مسابقات به پایان رسید و مقام سوم را به دست آورد رو به سوی همسرش کرد و گفت: «رقابت با ایرانی خیلی سخت بود» البته من چون به توانمندی‌هایم شک نداشتم می‌دانستم که مقام سوم را به دست می‌آورم اما چون ماشینم دیرتر آماده شده بود نتوانستم با ماشین زودتر هماهنگ شوم اما توان این‌که آن مرد امریکایی را کنار بزنم، داشتم. پدر همیشه از موفقیت‌های من از صمیم قلب لذت می‌برد و هزینه هایم را فراهم می‌کرد اگر پدر، مادر و مربیانم نبودند شاید امروز در این مقام و جایگاه قرار نداشتم.