گیاه باریجه چیست و چه خواصی دارد؟

توضیحات خواص و خصوصیات گیاه شناسی گیاه باریجه

باریجه گیاهی چند ساله ، یک پایه ، با ریشه غده ای و حجیم که پوست ریشه قهوه ای رنگ و ضخامت آن یک تا سه میلی متر است ، قطر غده آن 6 تا 17 سانتی متر می باشد ، برگ های اولیه باریجه ، باریک و ضخیم و شبیه برگ گندمیان است ، ولی برگ های گیاه بالغ دارای بریدگی های زیاد و به رنگ سبز مایل به خاکستری و پوشیده از کرک های ریز و کوتاه است . برگ ها به طول 20 تا 30 سانتی متر و به صورت رزت قرار گرفته اند . برگ ها عطر و بوی خاصی دارند

باریجه گیاهی مونوکارپیک است یعنی تنها یک بار گل می دهد . در چند سال اول رویش ، برگ های طوقه ای تولید می کند و در سال آخر رویش ، به ساقه می رود و گل و میوه تولید می کند .گل های آن زرد رنگ و به صورت چتر مرکب است . میوه آن 5 برابر عرض دانه و شیزوکارپ ( دوفندقه ای ) است .بذوره بیضوی کشیده با طول 2 تا 1 میلیمتر به رنگ زرد روشن است که در قسمت میانی به رنگ قهوه ای روشن است ، دارای بذور سبک که در قسمت داخلی کمی فرو رفته و در قسمت پشتی دارای 4 تا 5 نوار طولی کمی برجسته است . از تمام اندام های گیاه بوی تند و مخصوصی به استشمام می رسد قسمت های مورد استفاده آن شیرابه ریشه است

زیستگاه و پراکنش

به طور کلی در مناطق کوهستانی که بیشتر نزولات به صورت برف است ، رویش دارد . خاک مناسب برای کشت باریجه خاک های دارای عمق کافی ، نرم و قابل نفوذ است . در مناطق مرتفع و در ارتفاعات 1300 تا 33000 متر از سطح دریا رویش دارد و در اکثر نقط ایران می روید

کاشت ، داشت و برداشت با توجه به نیاز سرما و استراتیفکاسیون برای جوانه زدن و تأثیر توأم سرما و رطوبت زمستانه در تغییرات شیمیایی مواد هورمونی بذر ، فصل پاییز ، ماه های آبان و آذر بهترین زمان کاشت بذر باریجه است . بذر گیاه باریجه در خاک های نیمه سبک در عمق 5 تا 7 سانتی متر باید کاشته شود . البته این گیاه کمتر مورد کشت و کار ترکیب شیمیایی و با بوی تند و دارای 85 درصد هیدروکربن های ترپنوئیدی مانند آلفاپنتین ، بناپینن ، و دلتا 3 -کارن است .

خواص درمانی آن شامل اثرات نیرودهندگی ، ضد تشنج ، دفع درد معده ، مقوی معده و ترمیم کننده زخم های سطحی است .مصارف صنعتی باریجه در تهیه نوعی چسب مخصوص الماس و صنایع آرایشی بهداشتی است .