راهنمای تنظیم صندلی راننده برای جلوگیری از کمردرد و زانودرد!
نحوه تنظیم صندلی پراید ،اهرم تنظیم صندلی پراید ،تنظیم صندلی ۲۰۶ ،تنظیم ارتفاع صندلی سمند ،طرز صحیح نشستن هنگام رانندگی ،اموزش تنظیم صندلی پراید ،نشستن صحیح پشت فرمان
نحوه تنظیم مموری صندلی نکات مهم برای تنظیم صندلی راننده برای جلوگیری از کمردرد و زانودرد!
رانندگی با صندلی که به طور صحیح تنظیم شده است، برای شما راحتی و امنیت بیشتری خواهد داشت. راه های مختلفی برای تنظیم صندلی شما وجود دارد، مانند حرکت دادن آن به طرفین یا دور کردن آن از فرمان، تغییر شیب تکیه گاه و حرکت دادن پشتی سر صندلی رو به بالا و پایین.
رانندگی با صندلی که به طور صحیح تنظیم شده است، برای شما راحتی و امنیت بیشتری خواهد داشت. راه های مختلفی برای تنظیم صندلی شما وجود دارد، مانند حرکت دادن آن به طرفین یا دور کردن آن از فرمان، تغییر شیب تکیه گاه و حرکت دادن پشتی سر صندلی رو به بالا و پایین. زمانی که صندلی تان جهت راحتی و امنیت بیشتر تنظیم شد، اطمینان حاصل کنید که به درستی روی صندلی نشسته اید. به یاد داشته باشید که همیشه کمربندتان را ببندید! در ادامه نکات مهمی را درباره تنظیم صندلی به شما خواهد گفت تا از بروز مشکلات جسمی هنگام رانندگی جلوگیری کنید.
روش اول تنظیم صندلی: از کنترل های صندلی تان استفاده کنید
اگر زانوهای تان هنگام فشار دادن پدال گاز منبسط شده اند صندلیتان را به سمت جلو بکشید. اگر زانوهای شما بیش از حد خم شده اند صندلی را به عقب ببرید. نگه داشتن زانوهای تان به حالتی که یک مقدار کم خم باشد می تواند در هنگام رانندگی از بروز درد زانو جلوگیری کند.
به گونه ای بنشینید که دو انگشت فاصله بین پشت زانو و صندلی تان باشد. دو انگشت را بین کناره صندلی و پشت زانو قرار دهید. اگر نمی توانید انگشتان خود را در این جای خالی قرار دهید پشتی صندلی خود را بکشید تا بتوانید آن را انجام دهید.
صندلی را تا زمانی که لگن همسطح با زانو شود بالا بکشید. اگر نمی توانید شیشه جلو اتومبیل یا پنجره ها را خوب ببینید صندلی خود را بالاتر بکشید. اگر لگن پایینتر از زانوها قرار دارد رانندگی نکنید.
اگر خودرو شما کنترلی برای تنظیم ارتفاع ندارد، روی یک کوسن جهت تنظیم سطح زانوها و لگن بنشینید. اطمینان حاصل کنید که زیاد از حد صندلی را بالا نبرده یا اینکه برای نگاه کردن به شیشه جلو اتومبیل مجبور باشید به پایین خم شوید.
پشتی صندلی خود را تنظیم کنید به طوری که زاویه ۱۰۰ درجه داشته باشد. تکیه دادن به صندلی در این وضعیت، فشار بر قسمت های پایین کمر را کاهش خواهد داد که سبب احساس راحتی بیشتر شما می شود. اگر شانه های شما هنگامی که فرمان را می چرخانید از روی پشتی صندلی بلند شوند، صندلی تان بیش از حد زاویه گرفته است. اگر هنگام رانندگی قوز می کنید پشتی صندلی را به جلو ببرید. اگر پشتی صندلی شما در موقعیتی مناسب باشد، باید به راحتی قادر به چرخاندن فرمان باشید و آرنجتان باید مقدار کمی خم باشد.
پشتی سر صندلی را تنظیم کنید به طوری که سر شما در وسط آن متمرکز شود. هنگام نشستن روی صندلی اگر سر شما بالای پشتی سر قرار دارد، آن را به سمت بالا حرکت دهید. اگر سرتان زیر پشتی سر صندلی است آن را به سمت پایین حرکت دهید. حالت ایده آل آنست که بالاترین نقطه از سرتان هم سطح با قسمت بالایی پشتی سر صندلی باشد.
تکیه گاه مهره های کمرتان را تنظیم کنید به گونه ای که گودی کمرتان را پر کند. تکیه گاه مهره های کمر قسمت برجسته پشتی صندلی است. در ابتدا تکیه گاه کمر را به گونه ای تنظیم کنید که لبه پایین آن همسطح با کمربندتان باشد. سپس عمق آن را طوری تنظیم کنید که کاملاً گودی کمرتان را پوشش دهد.
اگر صندلی شما تکیه گاه مهره کمر ندارد، یک حوله را بپیچید و هنگام رانندگی آن را در قسمت گودی کمرتان قرار دهید.
همچنین می توانید به جای آن از یک فوم قابل اتصال برای تکیه استفاده کنید
روش دوم تنظیم صندلی: به طرز صحیح روی صندلی بنشینید.
با بدنی رو به عقب روی صندلی بنشینید. پشت شما باید به پشتی صندلی فشار وارد کند. قسمت های پایین کمر باید تا جایی که امکان دارد عقب صندلی قرار بگیرد. از رانندگی با بدنی خمیده به سمت جلو پرهیز کنید. اگر دسترسی به پدال ها و یا فرمان ندارید، صندلی خود را تنظیم کنید نه بدنتان.
فرمان ماشین را در حالت ساعت۹:۱۵ نگه دارید. تصور کنید فرمان ماشین همانند یک ساعت است. دست چپ خود را جایی که عدد ۹ قرار دارد بگذارید. دست راست خود رادر محل عدد ۳ قرار دهید. رعایت این اصل بیشترین کنترل ممکن روی فرمان را به شما خواهد داد.
همیشه هنگام رانندگی با هر دو دست فرمان را بگیرید. رانندگی با یک دست سبب چرخیدن ستون فقرات شما می شود که درد کمر را به همراه دارد.
پای چپتان را زمانی که از آن استفاده نمی کنید روی جاپایی قرار دهید. اگر ماشینی که غیر اتوماتیک هست را می رانید،تنها وقتی که کلاچ را می گیرید پای چپتان را حرکت دهید. اگر ماشینتان اتوماتیک است، هرگز پای چپ تان را از جای مخصوص آن برندارید. نگه داشتن پای چپ روی سطح جاپایی هنگام رانندگی،کمک به حفاظت از پا و لگن می کند.
کمربندتان را طوری ببندید که تسمه آن سرتاسر لگن باشد. تسمه را طوری نبندید که در امتداد دامنه اطراف شکم تان باشد. در صورت بروز تصادف تسمه را می خواهید که از استخوان لگن محافظت کند نه از شکم
۱car